apokryf

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin apocryphus, from Ancient Greek ἀπόκρυφος (apókruphos).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈpɔ.krɘf/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔkrɘf
• Syllabification: a‧po‧kryf

Noun

apokryf m inan

1. (biblical) Apocrypha, apocryphal work (writings recognized by some but not all Christians)
2. apocrypha (writing of a doubtful authorship)

Declension

Declension of apokryf

	singular	plural
nominative	apokryf	apokryfy
genitive	apokryfu	apokryfów
dative	apokryfowi	apokryfom
accusative	apokryf	apokryfy
instrumental	apokryfem	apokryfami
locative	apokryfie	apokryfach
vocative	apokryfie	apokryfy

Derived terms

adjectives

• apokryficzny
• apokryfowy

 

noun

• apokryficzność

 

Further reading

• apokryf in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• apokryf in Polish dictionaries at PWN