apoculatus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of apoculō.
Participle
[edit]apoculātus (feminine apoculāta, neuter apoculātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | apoculātus | apoculāta | apoculātum | apoculātī | apoculātae | apoculāta | |
| genitive | apoculātī | apoculātae | apoculātī | apoculātōrum | apoculātārum | apoculātōrum | |
| dative | apoculātō | apoculātae | apoculātō | apoculātīs | |||
| accusative | apoculātum | apoculātam | apoculātum | apoculātōs | apoculātās | apoculāta | |
| ablative | apoculātō | apoculātā | apoculātō | apoculātīs | |||
| vocative | apoculāte | apoculāta | apoculātum | apoculātī | apoculātae | apoculāta | |