apelacja

See also: apelacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin appellātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.pɛˈla.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: a‧pe‧la‧cja

Noun

apelacja f

1. (law) appeal (an application to a superior court or judge for a decision or order by an inferior court or judge to be reviewed and overturned)

   Synonym: rewizja

2. appellation (a geographical indication for wine that describes its geographic origin)

Declension

Declension of apelacja

	singular	plural
nominative	apelacja	apelacje
genitive	apelacji	apelacji/apelacyj (archaic)
dative	apelacji	apelacjom
accusative	apelację	apelacje
instrumental	apelacją	apelacjami
locative	apelacji	apelacjach
vocative	apelacjo	apelacje

Derived terms

adjectives

• apelacyjny
• bezapelacyjny

 

advern

• bezapelacyjnie

 

noun

• bezapelacyjność

 

Related terms

adjectives

• apelowy

 

nouns

• apel
• apelant

 

verbs

• apelować
• zaapelować

 

Further reading

• apelacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• apelacja in Polish dictionaries at PWN