antroponim

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From antropo- +‎ -onim. First attested in 1949.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /an.trɔˈpɔ.ɲim/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɲim
  • Syllabification: an‧tro‧po‧nim

Noun

[edit]

antroponim m inan

  1. anthroponym

Declension

[edit]
[edit]
adjective
noun

References

[edit]
  1. ^ Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe. Wydział Historyczno-Filologiczny, Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe (1949) Roczniki humanistyczne, Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe. Wydział Historyczno-Filologiczny[1], volumes 49-50, number 6, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Wydział Historyczno-Filologiczny, page 266:Można także, pozostając w tej samej klasie toponimów etnicznych, antroponim ten zinterpretować jako pochodny od nazwy miejscowej w radzju Leśna, leśne, Leśnia, jako etnonimy w rodzaju []

Further reading

[edit]

Romanian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French anthroponyme.

Noun

[edit]

antroponim n (plural antroponime)

  1. anthroponym

Declension

[edit]
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative antroponim antroponimul antroponime antroponimele
genitive-dative antroponim antroponimului antroponime antroponimelor
vocative antroponimule antroponimelor