annulicornis
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From annularis (“ringed”) + cornus (“horn”) + -is.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /an.nu.liˈkor.nis/, [änːʊlʲɪˈkɔrnɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /an.nu.liˈkor.nis/, [änːuliˈkɔrnis]
Adjective
[edit]annulicornis (neuter annulicorne); third-declension two-termination adjective
Usage notes
[edit]- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
[edit]Third-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | annulicornis | annulicorne | annulicornēs | annulicornia | |
genitive | annulicornis | annulicornium | |||
dative | annulicornī | annulicornibus | |||
accusative | annulicornem | annulicorne | annulicornēs annulicornīs |
annulicornia | |
ablative | annulicornī | annulicornibus | |||
vocative | annulicornis | annulicorne | annulicornēs | annulicornia |