animozja

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: animozją

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Latin animōsus,[1] from animus (courage, spirit, mind), under influence of French animosité and German Animosität.[2][3] First attested in 1735–1736.[4]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /a.ɲiˈmɔ.zja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔzja
  • Syllabification: a‧ni‧mo‧zja

Noun

[edit]

animozja f

  1. (literary) animosity [with do (+ genitive) ‘for whom/what’; or with między or pomiędzy (+ instrumental) ‘between whom/what’]
    Synonym: niechęć

Declension

[edit]

Collocations

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “animozja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  2. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “animozja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  3. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “animozja”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
  4. ^ Krystyna Siekierska (16.01.2020) “ANIMOZJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku

Further reading

[edit]