Jump to content

angulo

From Wiktionary, the free dictionary
See also: ángulo, ângulo, Ângulo, and -ângulo

Esperanto

[edit]

Etymology

[edit]

From Latin angulus.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [anˈɡulo]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ulo
  • Hyphenation: an‧gu‧lo

Noun

[edit]

angulo (accusative singular angulon, plural anguloj, accusative plural angulojn)

  1. corner
    Mi trankvile sidis en angulo de la ĉambro.I sat quietly in a corner of the room.
    Ŝi faldis unu angulon de la paĝo.She folded one corner of the page.
  2. angle
    • Claude Piron, “Ho bela naskiĝurbo!” in Lasu min paroli plu,
      Se vi havas bonan fotoaparaton, ni iros tien, kaj mi indikos al vi, de kiu angulo ĝi aspektas plej bele.
      If you have a good camera, we’ll go there and I’ll tell you the angle it looks best from.

Derived terms

[edit]

Ido

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from English angleFrench angleItalian angoloSpanish ángulo.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

angulo (plural anguli)

  1. angle
  2. corner

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From angulus (angle, corner) +‎ .

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

angulō (present infinitive angulāre, perfect active angulāvī, supine angulātum); first conjugation

  1. to make angular or cornered

Conjugation

[edit]

Derived terms

[edit]
[edit]

References

[edit]
  • angulo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • angulo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Portuguese

[edit]

Verb

[edit]

angulo

  1. first-person singular present indicative of angular

Spanish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /anˈɡulo/ [ãŋˈɡu.lo]
  • Rhymes: -ulo
  • Syllabification: an‧gu‧lo

Verb

[edit]

angulo

  1. first-person singular present indicative of angular