angariatus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of angariō
Participle
[edit]angariātus (feminine angariāta, neuter angariātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | angariātus | angariāta | angariātum | angariātī | angariātae | angariāta | |
genitive | angariātī | angariātae | angariātī | angariātōrum | angariātārum | angariātōrum | |
dative | angariātō | angariātae | angariātō | angariātīs | |||
accusative | angariātum | angariātam | angariātum | angariātōs | angariātās | angariāta | |
ablative | angariātō | angariātā | angariātō | angariātīs | |||
vocative | angariāte | angariāta | angariātum | angariātī | angariātae | angariāta |
References
[edit]- "angariatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)