anemochoryczny

Polish

Etymology

From anemochoria +‎ -yczny. First attested in 1951.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.nɛ.mɔ.xɔˈrɘt͡ʂ.nɘ/
• Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
• Syllabification: a‧ne‧mo‧cho‧rycz‧ny

Adjective

anemochoryczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, botany) anemochory; anemochorous

   Synonym: wiatrosiewny

Declension

Declension of anemochoryczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	anemochoryczny		anemochoryczna	anemochoryczne	anemochoryczni	anemochoryczne
genitive	anemochorycznego		anemochorycznej	anemochorycznego	anemochorycznych
dative	anemochorycznemu		anemochorycznej	anemochorycznemu	anemochorycznym
accusative	anemochorycznego	anemochoryczny	anemochoryczną	anemochoryczne	anemochorycznych	anemochoryczne
instrumental	anemochorycznym		anemochoryczną	anemochorycznym	anemochorycznymi
locative	anemochorycznym		anemochorycznej	anemochorycznym	anemochorycznych

Related terms

noun

• anemochor

Further reading

• anemochoryczny in Polish dictionaries at PWN
• anemochoryczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego