androginiczny

Polish

Etymology

From androginia +‎ -iczny. First attested in 1884.

Pronunciation

• IPA^(key): /an.drɔ.ɡiˈɲit͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɘ
• Syllabification: an‧dro‧gi‧nicz‧ny

Adjective

androginiczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, religion, biology, botany) androgynous

Declension

Declension of androginiczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	androginiczny		androginiczna	androginiczne	androginiczni	androginiczne
genitive	androginicznego		androginicznej	androginicznego	androginicznych
dative	androginicznemu		androginicznej	androginicznemu	androginicznym
accusative	androginicznego	androginiczny	androginiczną	androginiczne	androginicznych	androginiczne
instrumental	androginicznym		androginiczną	androginicznym	androginicznymi
locative	androginicznym		androginicznej	androginicznym	androginicznych

Derived terms

(noun):

• androginiczność

Related terms

(noun):

• androginizm

Further reading

• androginiczny in Polish dictionaries at PWN
• androginiczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego