anamorfotyczny

Polish

Etymology

From anamorfoza +‎ -yczny. First attested in 1900.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.na.mɔr.fɔˈtɘt͡ʂ.nɘ/
• Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
• Syllabification: a‧na‧mor‧fo‧tycz‧ny

Adjective

anamorfotyczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, art) anamorphic

Declension

Declension of anamorfotyczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	anamorfotyczny		anamorfotyczna	anamorfotyczne	anamorfotyczni	anamorfotyczne
genitive	anamorfotycznego		anamorfotycznej	anamorfotycznego	anamorfotycznych
dative	anamorfotycznemu		anamorfotycznej	anamorfotycznemu	anamorfotycznym
accusative	anamorfotycznego	anamorfotyczny	anamorfotyczną	anamorfotyczne	anamorfotycznych	anamorfotyczne
instrumental	anamorfotycznym		anamorfotyczną	anamorfotycznym	anamorfotycznymi
locative	anamorfotycznym		anamorfotycznej	anamorfotycznym	anamorfotycznych

Further reading

• anamorfotyczny in Polish dictionaries at PWN
• anamorfotyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego