anım

See also: anim

Azerbaijani

Pronunciation

• IPA^(key): [ɑˈnɯm]

• Audio:

  (file)

Etymology 1

From an- (“to remember”) +‎ -ım.

Noun

anım (definite accusative anımı, plural anımlar)

1. remembrance

   anım mərasimi ― remembrance ceremony

Declension

Declension of anım
	singular	plural
nominative	anım	anımlar
definite accusative	anımı	anımları
dative	anıma	anımlara
locative	anımda	anımlarda
ablative	anımdan	anımlardan
definite genitive	anımın	anımların

Possessive forms of anım
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	anımım	anımlarım
sənin (“your”)	anımın	anımların
onun (“his/her/its”)	anımı	anımları
bizim (“our”)	anımımız	anımlarımız
sizin (“your”)	anımınız	anımlarınız
onların (“their”)	anımı or anımları	anımları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	anımımı	anımlarımı
sənin (“your”)	anımını	anımlarını
onun (“his/her/its”)	anımını	anımlarını
bizim (“our”)	anımımızı	anımlarımızı
sizin (“your”)	anımınızı	anımlarınızı
onların (“their”)	anımını or anımlarını	anımlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	anımıma	anımlarıma
sənin (“your”)	anımına	anımlarına
onun (“his/her/its”)	anımına	anımlarına
bizim (“our”)	anımımıza	anımlarımıza
sizin (“your”)	anımınıza	anımlarınıza
onların (“their”)	anımına or anımlarına	anımlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	anımımda	anımlarımda
sənin (“your”)	anımında	anımlarında
onun (“his/her/its”)	anımında	anımlarında
bizim (“our”)	anımımızda	anımlarımızda
sizin (“your”)	anımınızda	anımlarınızda
onların (“their”)	anımında or anımlarında	anımlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	anımımdan	anımlarımdan
sənin (“your”)	anımından	anımlarından
onun (“his/her/its”)	anımından	anımlarından
bizim (“our”)	anımımızdan	anımlarımızdan
sizin (“your”)	anımınızdan	anımlarınızdan
onların (“their”)	anımından or anımlarından	anımlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	anımımın	anımlarımın
sənin (“your”)	anımının	anımlarının
onun (“his/her/its”)	anımının	anımlarının
bizim (“our”)	anımımızın	anımlarımızın
sizin (“your”)	anımınızın	anımlarınızın
onların (“their”)	anımının or anımlarının	anımlarının

Further reading

• “anım” in Obastan.com.

Etymology 2

Noun

anım

1. first-person singular possessive of an (“moment”)

Turkish

Etymology 1

Noun

anım

1. first-person singular possessive of an

Usage notes

• When this word is pronounced, the stress is on the last syllable: anım. (The pronunciation with stress on the penultimate syllable, anım, means "I am [a(n)/the] moment.")

Etymology 2

Noun

anım

1. first-person singular possessive of anı