From Wiktionary, the free dictionary
From anóid + -igh.
anóidigh (present analytic anóidíonn, future analytic anóideoidh, verbal noun anóidiú, past participle anóidithe)
- to anodize
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
anóidím
|
anóidíonn tú; anóidír†
|
anóidíonn sé, sí
|
anóidímid; anóidíonn muid
|
anóidíonn sibh
|
anóidíonn siad; anóidíd†
|
a anóidíonn; a anóidíos / a n-anóidíonn*
|
anóidítear
|
past
|
d'anóidigh mé; d'anóidíos / anóidigh mé‡; anóidíos‡
|
d'anóidigh tú; d'anóidís / anóidigh tú‡; anóidís‡
|
d'anóidigh sé, sí / anóidigh sé, sí‡
|
d'anóidíomar; d'anóidigh muid / anóidíomar‡; anóidigh muid‡
|
d'anóidigh sibh; d'anóidíobhair / anóidigh sibh‡; anóidíobhair‡
|
d'anóidigh siad; d'anóidíodar / anóidigh siad‡; anóidíodar‡
|
a d'anóidigh / ar anóidigh*
|
anóidíodh; hanóidíodh†
|
past habitual
|
d'anóidínn / anóidínn‡; n-anóidínn‡‡
|
d'anóidíteá / anóidíteá‡; n-anóidíteᇇ
|
d'anóidíodh sé, sí / anóidíodh sé, sí‡; n-anóidíodh sé, s퇇
|
d'anóidímis; d'anóidíodh muid / anóidímis‡; anóidíodh muid‡; n-anóidímis‡‡; n-anóidíodh muid‡‡
|
d'anóidíodh sibh / anóidíodh sibh‡; n-anóidíodh sibh‡‡
|
d'anóidídís; d'anóidíodh siad / anóidídís; anóidíodh siad‡; n-anóidídís‡‡; n-anóidíodh siad‡‡
|
a d'anóidíodh / a n-anóidíodh*
|
d'anóidítí / anóidítí‡; n-anóidít퇇
|
future
|
anóideoidh mé; anóideod; anóideochaidh mé†
|
anóideoidh tú; anóideoir†; anóideochaidh tú†
|
anóideoidh sé, sí; anóideochaidh sé, sí†
|
anóideoimid; anóideoidh muid; anóideochaimid†; anóideochaidh muid†
|
anóideoidh sibh; anóideochaidh sibh†
|
anóideoidh siad; anóideoid†; anóideochaidh siad†
|
a anóideoidh; a anóideos; a anóideochaidh†; a anóideochas† / a n-anóideoidh*; a n-anóideochaidh*†
|
anóideofar; anóideochar†
|
conditional
|
d'anóideoinn; d'anóideochainn† / anóideoinn‡; anóideochainn†‡; n-anóideoinn‡‡; n-anóideochainn†‡‡
|
d'anóideofá; d'anóideochthᆠ/ anóideofá‡; anóideochthᆇ; n-anóideofᇇ; n-anóideochthᆇ‡
|
d'anóideodh sé, sí; d'anóideochadh sé, sí† / anóideodh sé, sí‡; anóideochadh sé, s톇; n-anóideodh sé, s퇇; n-anóideochadh sé, s톇‡
|
d'anóideoimis; d'anóideodh muid; d'anóideochaimis†; d'anóideochadh muid† / anóideoimis‡; anóideodh muid‡; anóideochaimis†‡; anóideochadh muid†‡; n-anóideoimis‡‡; n-anóideodh muid‡‡; n-anóideochaimis†‡‡; n-anóideochadh muid†‡‡
|
d'anóideodh sibh; d'anóideochadh sibh† / anóideodh sibh‡; anóideochadh sibh†‡; n-anóideodh sibh‡‡; n-anóideochadh sibh†‡‡
|
d'anóideoidís; d'anóideodh siad; d'anóideochadh siad† / anóideoidís‡; anóideodh siad‡; anóideochadh siad†‡; n-anóideoidís‡‡; n-anóideodh siad‡‡; n-anóideochadh siad†‡‡
|
a d'anóideodh; a d'anóideochadh† / a n-anóideodh*; a n-anóideochadh*†
|
d'anóideofaí; d'anóideochthaí† / anóideofaí‡; anóideochtha톇; n-anóideofa퇇; n-anóideochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go n-anóidí mé; go n-anóidíod†
|
go n-anóidí tú; go n-anóidír†
|
go n-anóidí sé, sí
|
go n-anóidímid; go n-anóidí muid
|
go n-anóidí sibh
|
go n-anóidí siad; go n-anóidíd†
|
—
|
go n-anóidítear
|
past
|
dá n-anóidínn
|
dá n-anóidíteá
|
dá n-anóidíodh sé, sí
|
dá n-anóidímis; dá n-anóidíodh muid
|
dá n-anóidíodh sibh
|
dá n-anóidídís; dá n-anóidíodh siad
|
—
|
dá n-anóidítí
|
imperative
|
anóidím
|
anóidigh
|
anóidíodh sé, sí
|
anóidímis
|
anóidígí; anóidídh†
|
anóidídís
|
—
|
anóidítear
|
verbal noun
|
anóidiú
|
past participle
|
anóidithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
See the etymology of the corresponding lemma form.
anóidigh
- inflection of anóideach:
- masculine vocative/genitive singular
- (archaic, dialectal) feminine dative singular
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.