From Wiktionary, the free dictionary
- IPA(key): /amestuˈɾaɾ/ [a.mes̪.t̪uˈɾaɾ]
amesturar (first-person singular indicative present amesturo, past participle amesturáu)
- to mix, mix up
Conjugation of amesturar
amesturar
|
amesturando
|
m amesturáu, f amesturada, n amesturao, m pl amesturaos, f pl amesturaes
|
indicative
|
present
|
amesturo
|
amestures
|
amestura
|
amesturamos
|
amesturáis
|
amesturen
|
imperfect
|
amesturaba
|
amesturabes
|
amesturaba
|
amesturábemos, amesturábamos
|
amesturabeis, amesturabais
|
amesturaben
|
preterite
|
amesturé
|
amesturasti, amesturesti
|
amesturó
|
amesturemos
|
amesturastis, amesturestis
|
amesturaron
|
pluperfect
|
amesturare, amesturara
|
amesturares, amesturaras
|
amesturare, amesturara
|
amesturáremos, amesturáramos
|
amesturareis, amesturarais
|
amesturaren, amesturaran
|
future
|
amesturaré
|
amesturarás
|
amesturará
|
amesturaremos
|
amesturaréis
|
amesturarán
|
conditional
|
amesturaría
|
amesturaríes
|
amesturaría
|
amesturaríemos, amesturaríamos
|
amesturaríeis, amesturaríais
|
amesturaríen
|
subjunctive
|
present
|
amesture
|
amestures, amesturas
|
amesture
|
amesturemos
|
amesturéis
|
amesturen, amesturan
|
imperfect
|
amesturare, amesturara
|
amesturares, amesturaras
|
amesturare, amesturara
|
amesturáremos, amesturáramos
|
amesturareis, amesturarais
|
amesturaren, amesturaran
|
imperative
|
—
|
amestura
|
—
|
—
|
amesturái
|
—
|