albolineatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From albus (“white”) + lineatus.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /al.bo.li.neˈaː.tus/, [äɫ̪bɔlʲɪneˈäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /al.bo.li.neˈa.tus/, [älbolineˈäːt̪us]
Adjective
[edit]albolineātus (feminine albolineāta, neuter albolineātum); first/second-declension adjective
Usage notes
[edit]- Used exclusively as a taxonomic epithet and thus normally in the nominative singular; other inflections may be theoretical or rarely found.
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | albolineātus | albolineāta | albolineātum | albolineātī | albolineātae | albolineāta | |
Genitive | albolineātī | albolineātae | albolineātī | albolineātōrum | albolineātārum | albolineātōrum | |
Dative | albolineātō | albolineātō | albolineātīs | ||||
Accusative | albolineātum | albolineātam | albolineātum | albolineātōs | albolineātās | albolineāta | |
Ablative | albolineātō | albolineātā | albolineātō | albolineātīs | |||
Vocative | albolineāte | albolineāta | albolineātum | albolineātī | albolineātae | albolineāta |