akincî

See also: Akıncı

Northern Kurdish

Alternative forms

• akîncî

Etymology

From Turkish ekinci (“farmer”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɑːkɪnˈd͡ʒiː/

Noun

akincî m or f (Arabic spelling ئاکنجی)

1. (Badini) inhabitant, dweller

   Synonyms: niştecih, şênî, rûniştvan

Declension

Declension of akincî

definite feminine and masculine gender
case	singular		plural
	feminine	masculine
nominative	akincî	akincî	akincî
construct	akinciya	akinciyê	akinciyên
oblique	akinciyê	akincî	akinciyan
demonstrative oblique	wê akinciyê	wî akincî	wan akinciyan
vocative	akinciyê	akinciyo	akinciyino
indefinite feminine and masculine gender
case	singular		plural
	feminine	masculine
nominative	akinciyek	akinciyek	akinciyin
construct	akinciyeke	akinciyekî	akinciyine
oblique	akinciyekê	akinciyekî	akinciyinan

Derived terms

• akincî bûn (“to dwell, inhabit”)
• akincîgeh

References

• Chyet, Michael L. (2020) “akincî”, in Ferhenga Birûskî: Kurmanji–English Dictionary (Language Series; 1), volume 1, London: Transnational Press, page 4