akefaliczny

Polish

Etymology

From a- +‎ Ancient Greek κέφαλος (képhalos) +‎ -iczny. First attested in 1859.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.kɛ.faˈlit͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɘ
• Syllabification: a‧ke‧fa‧licz‧ny

Adjective

akefaliczny (not comparable, no derived adverb)

1. acephalous, acephalic (without a head)

   Synonym: bezgłowy

2. acephalous (without a beginning)
3. (prosody) acephalous, acephalic (deficient in the beginning)

   wiersz akefaliczny ― acephalous verse

Declension

Declension of akefaliczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	akefaliczny		akefaliczna	akefaliczne	akefaliczni	akefaliczne
genitive	akefalicznego		akefalicznej	akefalicznego	akefalicznych
dative	akefalicznemu		akefalicznej	akefalicznemu	akefalicznym
accusative	akefalicznego	akefaliczny	akefaliczną	akefaliczne	akefalicznych	akefaliczne
instrumental	akefalicznym		akefaliczną	akefalicznym	akefalicznymi
locative	akefalicznym		akefalicznej	akefalicznym	akefalicznych

Further reading

• akefaliczny in Polish dictionaries at PWN