aithigh

Irish

Verb

aithigh (present analytic aithíonn, future analytic aitheoidh, verbal noun aithidhe, past participle aithithe)

(transitive, intransitive) Alternative form of taithigh (“frequent, resort to; consort (le (“with”)); become accustomed to, experience, practise”)

Conjugation

conjugation of aithigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	aithím	aithíonn tú; aithír^†	aithíonn sé, sí	aithímid; aithíonn muid	aithíonn sibh	aithíonn siad; aithíd^†	a aithíonn; a aithíos / a n-aithíonn*	aithítear
	past	d'aithigh mé; d'aithíos / aithigh mé‡; aithíos‡	d'aithigh tú; d'aithís / aithigh tú‡; aithís‡	d'aithigh sé, sí / aithigh sé, sí‡	d'aithíomar; d'aithigh muid / aithíomar‡; aithigh muid‡	d'aithigh sibh; d'aithíobhair / aithigh sibh‡; aithíobhair‡	d'aithigh siad; d'aithíodar / aithigh siad‡; aithíodar‡	a d'aithigh / ar aithigh*	aithíodh; haithíodh^†
	past habitual	d'aithínn / aithínn‡; n-aithínn‡‡	d'aithíteá / aithíteá‡; n-aithíteá‡‡	d'aithíodh sé, sí / aithíodh sé, sí‡; n-aithíodh sé, sí‡‡	d'aithímis; d'aithíodh muid / aithímis‡; aithíodh muid‡; n-aithímis‡‡; n-aithíodh muid‡‡	d'aithíodh sibh / aithíodh sibh‡; n-aithíodh sibh‡‡	d'aithídís; d'aithíodh siad / aithídís; aithíodh siad‡; n-aithídís‡‡; n-aithíodh siad‡‡	a d'aithíodh / a n-aithíodh*	d'aithítí / aithítí‡; n-aithítí‡‡
future		aitheoidh mé; aitheod; aitheochaidh mé^†	aitheoidh tú; aitheoir^†; aitheochaidh tú^†	aitheoidh sé, sí; aitheochaidh sé, sí^†	aitheoimid; aitheoidh muid; aitheochaimid^†; aitheochaidh muid^†	aitheoidh sibh; aitheochaidh sibh^†	aitheoidh siad; aitheoid^†; aitheochaidh siad^†	a aitheoidh; a aitheos; a aitheochaidh^†; a aitheochas^† / a n-aitheoidh; a n-aitheochaidh^†	aitheofar; aitheochar^†
conditional		d'aitheoinn; d'aitheochainn^† / aitheoinn‡; aitheochainn^†‡; n-aitheoinn‡‡; n-aitheochainn^†‡‡	d'aitheofá; d'aitheochthá^† / aitheofá‡; aitheochthá^†‡; n-aitheofá‡‡; n-aitheochthá^†‡‡	d'aitheodh sé, sí; d'aitheochadh sé, sí^† / aitheodh sé, sí‡; aitheochadh sé, sí^†‡; n-aitheodh sé, sí‡‡; n-aitheochadh sé, sí^†‡‡	d'aitheoimis; d'aitheodh muid; d'aitheochaimis^†; d'aitheochadh muid^† / aitheoimis‡; aitheodh muid‡; aitheochaimis^†‡; aitheochadh muid^†‡; n-aitheoimis‡‡; n-aitheodh muid‡‡; n-aitheochaimis^†‡‡; n-aitheochadh muid^†‡‡	d'aitheodh sibh; d'aitheochadh sibh^† / aitheodh sibh‡; aitheochadh sibh^†‡; n-aitheodh sibh‡‡; n-aitheochadh sibh^†‡‡	d'aitheoidís; d'aitheodh siad; d'aitheochadh siad^† / aitheoidís‡; aitheodh siad‡; aitheochadh siad^†‡; n-aitheoidís‡‡; n-aitheodh siad‡‡; n-aitheochadh siad^†‡‡	a d'aitheodh; a d'aitheochadh^† / a n-aitheodh; a n-aitheochadh^†	d'aitheofaí; d'aitheochthaí^† / aitheofaí‡; aitheochthaí^†‡; n-aitheofaí‡‡; n-aitheochthaí^†‡‡
subjunctive	present	go n-aithí mé; go n-aithíod^†	go n-aithí tú; go n-aithír^†	go n-aithí sé, sí	go n-aithímid; go n-aithí muid	go n-aithí sibh	go n-aithí siad; go n-aithíd^†	—	go n-aithítear
subjunctive	past	dá n-aithínn	dá n-aithíteá	dá n-aithíodh sé, sí	dá n-aithímis; dá n-aithíodh muid	dá n-aithíodh sibh	dá n-aithídís; dá n-aithíodh siad	—	dá n-aithítí
imperative		aithím	aithigh	aithíodh sé, sí	aithímis	aithígí; aithídh^†	aithídís	—	aithítear
verbal noun		aithidhe
past participle		aithithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Noun

aithigh m

vocative singular of aitheach (“rent-payer; churl”)
genitive singular of aitheach
nominative plural of aitheach
dative plural of aitheach

Mutation

Mutated forms of *aithigh*
radical	eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
aithigh	n-aithigh	haithigh	not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Irish

Verb

Conjugation

Noun

Mutation

Further reading