aistritheoir

Irish

Etymology

From aistrigh (“move; transfer, translate”, verb) +‎ -óir (agent noun suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaʃtʲɾʲəhoːɾʲ/

Noun

aistritheoir m (genitive singular aistritheora, nominative plural aistritheoirí)

1. remover
2. translator

Declension

Declension of aistritheoir (third declension)

bare forms case singular plural nominative aistritheoir aistritheoirí vocative a aistritheoir a aistritheoirí genitive aistritheora aistritheoirí dative aistritheoir aistritheoirí forms with the definite article case singular plural nominative an t-aistritheoir na haistritheoirí genitive an aistritheora na n-aistritheoirí dative leis an aistritheoir don aistritheoir leis na haistritheoirí

Mutation

Mutated forms of aistritheoir

radical	eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
aistritheoir	n-aistritheoir	haistritheoir	not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “aistritheoir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN