ainmníocht

Irish

Etymology

From ainmnigh (“name”, verb) +‎ -acht (abstract nominal suffix).

Noun

ainmníocht f (genitive singular ainmníochta)

1. nomenclature

Declension

Declension of ainmníocht (third declension, no plural)

bare forms case singular nominative ainmníocht vocative a ainmníocht genitive ainmníochta dative ainmníocht forms with the definite article case singular nominative an ainmníocht genitive na hainmníochta dative leis an ainmníocht don ainmníocht

Derived terms

• gan ainmníocht (“anonymously”)
• logainmníocht f (“naming of places; toponymy”)
• neamhainmníocht f (“anonymity”)

Mutation

Mutated forms of ainmníocht

radical	eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
ainmníocht	n-ainmníocht	hainmníocht	not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “ainmníocht”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN