Jump to content

agesinn

From Wiktionary, the free dictionary

Luxembourgish

[edit]

Etymology

[edit]

an- +‎ gesinn

Verb

[edit]

agesinn (third-person singular present gesäit an, preterite gesouch an, past participle agesinn, past subjunctive geséich an, auxiliary verb hunn)

  1. to recognise

Conjugation

[edit]
Conjugation of agesinn
infinitive agesinn
participle agesinn
auxiliary hunn
singular plural
1st person
ech
2nd person
du
3rd person
hien/si/hatt
1st person
mir
2nd person
dir
3rd person
si
indicative present simple gesinn an gesäis an gesäit an gesinn an gesitt an gesinn an
preterite gesouch an gesouchs an gesouch an gesouchen an gesoucht an gesouchen an
present perfect hunn agesinn hues agesinn huet agesinn hunn agesinn hutt agesinn hunn agesinn
past perfect hat agesinn has agesinn hat agesinn haten agesinn hat agesinn haten agesinn
future simple wäert agesinn wäerts agesinn wäert agesinn wäerten agesinn wäert agesinn wäerten agesinn
future perfect wäert agesinn hunn wäerts agesinn hunn wäert agesinn hunn wäerten agesinn hunn wäert agesinn hunn wäerten agesinn hunn
conditional simple geséich an geséichs an geséich an geséichen an geséicht an geséichen an
present géif agesinn géifs agesinn géif agesinn géifen agesinn géif agesinn géifen agesinn
perfect hätt agesinn häss agesinn hätt agesinn hätten agesinn hätt agesinn hätten agesinn
imperative affirmative geséi an gesitt an