afu etmek

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic	афу этмек
Roman

Etymology

Compound of afu (“apology”) +‎ etmek (“do”).

Verb

afu etmek

1. to pardon, forgive

Conjugation

Conjugation of afu etmek (Northern)

infinitive			afu etmek
gerund			afu etme
repeated gerund1)			afu ete
temporal gerund			afu etyatırğanda
non-future participle			afu etken
future participle			afu etecek
way of doing			afu etip
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	afu etermen	afu etersiñ	afu eter	afu etermiz	afu etersiz	afu eterler
		continuous	afu etem	afu etesiñ	afu ete	afu etemiz	afu etesiñiz	afu eteler
		perfect	afu etgemen	afu etgesiñ	afu etgen	afu etgemiz	afu etgesiz	afu etgenler
	past	simple	afu ettim	afu ettiñ	afu etti	afu ettik	afu ettiñiz	afu ettiler
		continuous	afu etedim	afu etediñ	afu etedi	afu etedik	afu etediñiz	afu etediler
	future		afu etecekmen	afu eteceksiñ	afu etecek	afu etecekmiz	afu eteceksiñiz	afu etecekler
conditional			afu etsem	afu etseñ	afu etse	afu etsek	afu etseñiz	afu etseler
optative			afu eteyim	afu etesiñ	afu ete	afu eteyik	afu etesiz	afu eteler
imperative			–	afu et	–	–	afu etin	–
1)Only used for repeatings of a verb.

References

• “afu etmek”, in Luğatçıq (in Russian)