aeraitheoir

Irish

Etymology

From aeraigh (“aerate”, verb) +‎ -eoir.

Noun

aeraitheoir m (genitive singular aeraitheora, nominative plural aeraitheoirí)

1. Alternative form of aerthóir (“aerator”)

Declension

Declension of aeraitheoir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative aeraitheoir aeraitheoirí Vocative a aeraitheoir a aeraitheoirí Genitive aeraitheora aeraitheoirí Dative aeraitheoir aeraitheoirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an t-aeraitheoir na haeraitheoirí Genitive an aeraitheora na n-aeraitheoirí Dative leis an aeraitheoir don aeraitheoir leis na haeraitheoirí

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
aeraitheoir	n-aeraitheoir	haeraitheoir	t-aeraitheoir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “aeraitheoir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN