aeraitheoir

Irish

Etymology

From aeraigh (“aerate”, verb) +‎ -eoir.

Noun

aeraitheoir m (genitive singular aeraitheora, nominative plural aeraitheoirí)

1. Alternative form of aerthóir (“aerator”)

Declension

Declension of aeraitheoir (third declension)

bare forms case singular plural nominative aeraitheoir aeraitheoirí vocative a aeraitheoir a aeraitheoirí genitive aeraitheora aeraitheoirí dative aeraitheoir aeraitheoirí forms with the definite article case singular plural nominative an t-aeraitheoir na haeraitheoirí genitive an aeraitheora na n-aeraitheoirí dative leis an aeraitheoir don aeraitheoir leis na haeraitheoirí

Mutation

Mutated forms of aeraitheoir

radical	eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
aeraitheoir	n-aeraitheoir	haeraitheoir	t-aeraitheoir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “aeraitheoir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN