adwerbalny

Polish

Etymology

From adwerbium +‎ -alny. First attested in 1904.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.dvɛrˈbal.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alnɘ
• Syllabification: a‧dwer‧bal‧ny

Adjective

adwerbalny (not comparable, derived adverb adwerbalnie)

1. (grammar) adverbial (connecting with a verb)

   Synonym: przyczasownikowy

Declension

Declension of adwerbalny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	adwerbalny		adwerbalna	adwerbalne	adwerbalni	adwerbalne
genitive	adwerbalnego		adwerbalnej	adwerbalnego	adwerbalnych
dative	adwerbalnemu		adwerbalnej	adwerbalnemu	adwerbalnym
accusative	adwerbalnego	adwerbalny	adwerbalną	adwerbalne	adwerbalnych	adwerbalne
instrumental	adwerbalnym		adwerbalną	adwerbalnym	adwerbalnymi
locative	adwerbalnym		adwerbalnej	adwerbalnym	adwerbalnych

Derived terms

nouns

• adwerbalność
• określnik adwerbalny
• przypadek adwerbalny

 

Related terms

adjective

• adwerbialny

 

adverb

• adwerbialnie

 

nouns

• adwerbializacja
• adwerbialność
• adwerbium

 

Further reading

• adwerbalny in Polish dictionaries at PWN
• adwerbalny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego