adtentus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of adtineō.

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /adˈten.tus/, [ät̪ˈt̪ɛn̪t̪ʊs̠]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /adˈten.tus/, [äd̪ˈt̪ɛn̪t̪us]

Participle

adtentus (feminine adtenta, neuter adtentum); first/second-declension participle

1. Alternative form of attentus

Declension

First/second-declension adjective.

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	adtentus	adtenta	adtentum		adtentī	adtentae	adtenta
genitive	adtentī	adtentae	adtentī		adtentōrum	adtentārum	adtentōrum
dative	adtentō	adtentae	adtentō		adtentīs
accusative	adtentum	adtentam	adtentum		adtentōs	adtentās	adtenta
ablative	adtentō	adtentā	adtentō		adtentīs
vocative	adtente	adtenta	adtentum		adtentī	adtentae	adtenta

Adjective

adtentus (feminine adtenta, neuter adtentum, comparative adtentior); first/second-declension adjective

1. attentive, heedful
2. careful, conscientious
3. frugal, economical

Declension

First/second-declension adjective.

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	adtentus	adtenta	adtentum		adtentī	adtentae	adtenta
genitive	adtentī	adtentae	adtentī		adtentōrum	adtentārum	adtentōrum
dative	adtentō	adtentae	adtentō		adtentīs
accusative	adtentum	adtentam	adtentum		adtentōs	adtentās	adtenta
ablative	adtentō	adtentā	adtentō		adtentīs
vocative	adtente	adtenta	adtentum		adtentī	adtentae	adtenta