Jump to content

adpliciturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of adplicō.

Participle

[edit]

adplicitūrus (feminine adplicitūra, neuter adplicitūrum); first/second-declension participle

  1. Alternative form of applicāturus

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative adplicitūrus adplicitūra adplicitūrum adplicitūrī adplicitūrae adplicitūra
genitive adplicitūrī adplicitūrae adplicitūrī adplicitūrōrum adplicitūrārum adplicitūrōrum
dative adplicitūrō adplicitūrae adplicitūrō adplicitūrīs
accusative adplicitūrum adplicitūram adplicitūrum adplicitūrōs adplicitūrās adplicitūra
ablative adplicitūrō adplicitūrā adplicitūrō adplicitūrīs
vocative adplicitūre adplicitūra adplicitūrum adplicitūrī adplicitūrae adplicitūra