adjaculatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ad.i̯a.kuˈlaː.tus/, [äd̪i̯äkʊˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ad.ja.kuˈla.tus/, [äd̪jäkuˈläːt̪us]
Adjective
[edit]adjaculātus (feminine adjaculāta, neuter adjaculātum); first/second-declension adjective
- Alternative form of adiaculatus
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adjaculātus | adjaculāta | adjaculātum | adjaculātī | adjaculātae | adjaculāta | |
Genitive | adjaculātī | adjaculātae | adjaculātī | adjaculātōrum | adjaculātārum | adjaculātōrum | |
Dative | adjaculātō | adjaculātō | adjaculātīs | ||||
Accusative | adjaculātum | adjaculātam | adjaculātum | adjaculātōs | adjaculātās | adjaculāta | |
Ablative | adjaculātō | adjaculātā | adjaculātō | adjaculātīs | |||
Vocative | adjaculāte | adjaculāta | adjaculātum | adjaculātī | adjaculātae | adjaculāta |
References
[edit]- “adjaculatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- adjaculatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.