adflictus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology 1
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /adˈfliːk.tus/, [ät̪ˈflʲiːkt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /adˈflik.tus/, [äd̪ˈflikt̪us]
Adjective
[edit]adflīctus (feminine adflīcta, neuter adflīctum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adflīctus | adflīcta | adflīctum | adflīctī | adflīctae | adflīcta | |
Genitive | adflīctī | adflīctae | adflīctī | adflīctōrum | adflīctārum | adflīctōrum | |
Dative | adflīctō | adflīctō | adflīctīs | ||||
Accusative | adflīctum | adflīctam | adflīctum | adflīctōs | adflīctās | adflīcta | |
Ablative | adflīctō | adflīctā | adflīctō | adflīctīs | |||
Vocative | adflīcte | adflīcta | adflīctum | adflīctī | adflīctae | adflīcta |
Etymology 2
[edit]Perfect passive participle of adfligo
Participle
[edit]adflictus (feminine adflicta, neuter adflictum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adflictus | adflicta | adflictum | adflictī | adflictae | adflicta | |
Genitive | adflictī | adflictae | adflictī | adflictōrum | adflictārum | adflictōrum | |
Dative | adflictō | adflictō | adflictīs | ||||
Accusative | adflictum | adflictam | adflictum | adflictōs | adflictās | adflicta | |
Ablative | adflictō | adflictā | adflictō | adflictīs | |||
Vocative | adflicte | adflicta | adflictum | adflictī | adflictae | adflicta |
References
[edit]- “adflictus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers