achterbaks

Dutch

Etymology

From Middle Dutch achterbaecs (“behind one's back”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɑx.tərˈbɑks/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ach‧ter‧baks
• Rhymes: -ɑks

Adjective

achterbaks (comparative achterbakser, superlative meest achterbaks or achterbakst)

1. (derogatory) sneaky, underhand, deceitful, two-faced

   Hij is echt een achterbakse hond.

   He really is a sneaky bastard.

Declension

Declension of achterbaks
uninflected	achterbaks
inflected	achterbakse
comparative	achterbakser
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		achterbaks	achterbakser	het achterbakst het achterbakste
indefinite	m./f. sing.	achterbakse	achterbaksere	achterbakste
	n. sing.	achterbaks	achterbakser	achterbakste
	plural	achterbakse	achterbaksere	achterbakste
definite		achterbakse	achterbaksere	achterbakste
partitive		achterbaks	achterbaksers	—

Derived terms

• achterbaksheid