achomharcóir

Irish

Etymology

From achomharc (“appeal”, verb) +‎ -óir (agent suffix).

Noun

achomharcóir m (genitive singular achomharcóra, nominative plural achomharcóirí)

1. (law) appellant

Declension

Declension of achomharcóir (third declension)

bare forms case singular plural nominative achomharcóir achomharcóirí vocative a achomharcóir a achomharcóirí genitive achomharcóra achomharcóirí dative achomharcóir achomharcóirí forms with the definite article case singular plural nominative an t-achomharcóir na hachomharcóirí genitive an achomharcóra na n-achomharcóirí dative leis an achomharcóir don achomharcóir leis na hachomharcóirí

Related terms

• achomharcach (“appellant”, adjective)

Mutation

Mutated forms of achomharcóir

radical	eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
achomharcóir	n-achomharcóir	hachomharcóir	t-achomharcóir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “achomharcóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• “appellant”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “achomharcóir”, in English-Irish Dictionary, An Gúm