accinctus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of accingō.
Participle
[edit]accīnctus (feminine accīncta, neuter accīnctum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | accīnctus | accīncta | accīnctum | accīnctī | accīnctae | accīncta | |
genitive | accīnctī | accīnctae | accīnctī | accīnctōrum | accīnctārum | accīnctōrum | |
dative | accīnctō | accīnctae | accīnctō | accīnctīs | |||
accusative | accīnctum | accīnctam | accīnctum | accīnctōs | accīnctās | accīncta | |
ablative | accīnctō | accīnctā | accīnctō | accīnctīs | |||
vocative | accīncte | accīncta | accīnctum | accīnctī | accīnctae | accīncta |
References
[edit]- “accinctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- accinctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.