abominamentum
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /a.boː.mi.naːˈmen.tum/, [äboːmɪnäːˈmɛn̪t̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /a.bo.mi.naˈmen.tum/, [äbominäˈmɛn̪t̪um]
Noun
[edit]abōmināmentum n (genitive abōmināmentī); second declension
Declension
[edit]Second-declension noun (neuter).
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | abōmināmentum | abōmināmenta |
genitive | abōmināmentī | abōmināmentōrum |
dative | abōmināmentō | abōmināmentīs |
accusative | abōmināmentum | abōmināmenta |
ablative | abōmināmentō | abōmināmentīs |
vocative | abōmināmentum | abōmināmenta |
Related terms
[edit]References
[edit]- “abominamentum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "abominamentum", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- abominamentum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.