abominacyjny

Polish

Etymology

From abominacja +‎ ny. First attested in 1868.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.bɔ.mi.naˈt͡sɘj.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘjnɘ
• Syllabification: a‧bo‧mi‧na‧cyj‧ny

Adjective

abominacyjny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, literary) abhorrence, aversion, abomination (feeling of extreme disgust)

Declension

Declension of abominacyjny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	abominacyjny		abominacyjna	abominacyjne	abominacyjni	abominacyjne
genitive	abominacyjnego		abominacyjnej	abominacyjnego	abominacyjnych
dative	abominacyjnemu		abominacyjnej	abominacyjnemu	abominacyjnym
accusative	abominacyjnego	abominacyjny	abominacyjną	abominacyjne	abominacyjnych	abominacyjne
instrumental	abominacyjnym		abominacyjną	abominacyjnym	abominacyjnymi
locative	abominacyjnym		abominacyjnej	abominacyjnym	abominacyjnych

Related terms

noun

• abominacja

 

Further reading

• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abominacyjny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 3