abnegacja

See also: abnegacją

Polish

Etymology

Borrowed from French abnégation, from Latin abnegātiō. First attested in 1706.

Pronunciation

• IPA^(key): /ab.nɛˈɡa.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: ab‧ne‧ga‧cja

Noun

abnegacja f

1. (literary) slovenliness, untidiness

   Synonym: niechlujstwo

   całkowita abnegacja ― total untidiness

   • 1706, Sebastian Jan Piskorski, Kazania na Dni Panskie, na vroczystości Bogarodzice Panny Niepokalanie Poczętey, na swięta osobliwe Słvg Panskich, w roznych Kościołach odprawione, a dla duchownego pozytku poboznemu czytelnikowi zostawione‎^[1], page 913:

     Pánno Swięta: boś żadney źięmskiey formy, figury, obrázu źięmskiego nigdy ná się nie przyięłá. wszytkiegoś się náwet y sámey śiebie, przez ábnegácyą sámey śiebie, przez vota Zakonne wyrzekłá

     [Panno Swięta: boś żadnej ziemskiej formy, figury, obrazu ziemskiego nigdy na się nie przyjęła. wszytkiegoś się nawet i samej siebie, przez abnegację samej siebie, przez vota Zakonne wyrzekła]

     Holy one: for you have never taken an earthly form, figure, or earthly image. You have even abjured everything yours by abnegation of yourself, by monastic promise.

Declension

Declension of abnegacja

	singular
nominative	abnegacja
genitive	abnegacji
dative	abnegacji
accusative	abnegację
instrumental	abnegacją
locative	abnegacji
vocative	abnegacjo

Related terms

adjective

• abnegacki

 

adverb

• abnegacko

 

nouns

• abnegat
• abnegatka

 

Further reading

• abnegacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• abnegacja in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “abnegacja”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abnegacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 3