Jump to content

abjurgaturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of abjūrgō.

Participle

[edit]

abjūrgātūrus (feminine abjūrgātūra, neuter abjūrgātūrum); first/second-declension participle

  1. about to deny

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative abjūrgātūrus abjūrgātūra abjūrgātūrum abjūrgātūrī abjūrgātūrae abjūrgātūra
genitive abjūrgātūrī abjūrgātūrae abjūrgātūrī abjūrgātūrōrum abjūrgātūrārum abjūrgātūrōrum
dative abjūrgātūrō abjūrgātūrae abjūrgātūrō abjūrgātūrīs
accusative abjūrgātūrum abjūrgātūram abjūrgātūrum abjūrgātūrōs abjūrgātūrās abjūrgātūra
ablative abjūrgātūrō abjūrgātūrā abjūrgātūrō abjūrgātūrīs
vocative abjūrgātūre abjūrgātūra abjūrgātūrum abjūrgātūrī abjūrgātūrae abjūrgātūra