Jump to content

abjuncturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of abjungō.

Participle

[edit]

abjūnctūrus (feminine abjūnctūra, neuter abjūnctūrum); first/second-declension participle

  1. Alternative form of abiūncturus

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative abjūnctūrus abjūnctūra abjūnctūrum abjūnctūrī abjūnctūrae abjūnctūra
genitive abjūnctūrī abjūnctūrae abjūnctūrī abjūnctūrōrum abjūnctūrārum abjūnctūrōrum
dative abjūnctūrō abjūnctūrae abjūnctūrō abjūnctūrīs
accusative abjūnctūrum abjūnctūram abjūnctūrum abjūnctūrōs abjūnctūrās abjūnctūra
ablative abjūnctūrō abjūnctūrā abjūnctūrō abjūnctūrīs
vocative abjūnctūre abjūnctūra abjūnctūrum abjūnctūrī abjūnctūrae abjūnctūra