Jump to content

abiagune

From Wiktionary, the free dictionary

Basque

[edit]

Etymology

[edit]

From abiatu (to start) +‎ gune (place, area).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /abiaɡune/ [a.β̞i.a.ɣ̞u.ne]
  • Rhymes: -une, -e
  • Hyphenation: a‧bi‧a‧gu‧ne

Noun

[edit]

abiagune inan

  1. starting point, origin
    Synonyms: abiapuntu, abiaburu

Declension

[edit]
Declension of abiagune (inanimate, ending in vowel)
indefinite singular plural
absolutive abiagune abiagunea abiaguneak
ergative abiagunek abiaguneak abiaguneek
dative abiaguneri abiaguneari abiaguneei
genitive abiaguneren abiagunearen abiaguneen
comitative abiagunerekin abiagunearekin abiaguneekin
causative abiagunerengatik abiagunearengatik abiaguneengatik
benefactive abiagunerentzat abiagunearentzat abiaguneentzat
instrumental abiagunez abiaguneaz abiaguneez
inessive abiagunetan abiagunean abiaguneetan
locative abiagunetako abiaguneko abiaguneetako
allative abiagunetara abiagunera abiaguneetara
terminative abiagunetaraino abiaguneraino abiaguneetaraino
directive abiagunetarantz abiagunerantz abiaguneetarantz
destinative abiagunetarako abiagunerako abiaguneetarako
ablative abiagunetatik abiagunetik abiaguneetatik
partitive abiagunerik
prolative abiagunetzat

Further reading

[edit]
  • abiagune”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy] (in Basque), Euskaltzaindia [Royal Academy of the Basque Language]
  • abiagune”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005