abdikacjô

Kashubian

Etymology

Borrowed from Polish abdykacja.

Pronunciation

• IPA^(key): /ab.diˈka.t͡sjɞ/
• Rhymes: -at͡sjɞ
• Syllabification: ab‧di‧ka‧cjô

Noun

abdikacjô f

1. (law) abdication (the act of abdicating; the renunciation of a high office, dignity, or trust, by its holder)

   Synonym: zrzeczënk

   Antonym: kòrónacjô

   • 2011, Mark Adamkòwicz, “Zmieniwającé sã wòjska”, in Pomerania‎^[1], number 11, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie:

     Na zôczątkù smùtana 1918 r. niewiele felało, żebë w gardze wëbùchła rewòwlucjô. Sygnalã do rëszawów bëła abdikacjô césarze Wilema II, chòcle nié bez znaczeniégò béł téż pòmion wëstąpieniów zbùńtowónëch żôłnérzów ë òkrãtników w jinszich miemiecczich miastach, m.jin. w Berlënie, Hambùrgù ë Kilu.

     At the beginning of November 1918, a revolution almost broke out in the city. The signal for the insurgents was the abdication of Emperor Wilhelm II, although the echo of the rebellion of soldiers and shipwrights in other German cities i.a. Berlin, Hamburg and Kiel was also significant.

Declension

Declension of abdikacjô

	singular	plural
nominative	abdikacjô	abdikacje
genitive	abdikacji/abdikacje	abdikacji/abdikacjów
dative	abdikacji/abdikacje	abdikacjóm
accusative	abdikacjã	abdikacje
instrumental	abdikacją	abdikacjama
locative	abdikacji/abdikacje	abdikacjach
vocative	abdikacjô/abdikacjo	abdikacje

Related terms

verb

• abdikòwac

 

Further reading

• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “abdykacja”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[2]
• Jan Trepczyk (1994) “abdykacja”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
• “abdikacjô”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022