abartıcılık

Turkish

Etymology

From abartıcı +‎ -lık.

Noun

abartıcılık (definite accusative abartıcılığı, plural abartıcılıklar)

1. The habit of exaggerating.

Declension

Inflection
Nominative	abartıcılık
Definite accusative	abartıcılığı
	Singular	Plural
Nominative	abartıcılık	abartıcılıklar
Definite accusative	abartıcılığı	abartıcılıkları
Dative	abartıcılığa	abartıcılıklara
Locative	abartıcılıkta	abartıcılıklarda
Ablative	abartıcılıktan	abartıcılıklardan
Genitive	abartıcılığın	abartıcılıkların

References

• “abartıcılık”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu