aanbiddelijk

Dutch

Etymology

From aanbidden +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌaːnˈbɪdələk/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧bid‧de‧lijk
• Rhymes: -ɪdələk

Adjective

aanbiddelijk (comparative aanbiddelijker, superlative aanbiddelijkst)

1. worthy of worship, adorable (befitting of being adored)

Declension

Declension of aanbiddelijk
uninflected	aanbiddelijk
inflected	aanbiddelijke
comparative	aanbiddelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		aanbiddelijk	aanbiddelijker	het aanbiddelijkst het aanbiddelijkste
indefinite	m./f. sing.	aanbiddelijke	aanbiddelijkere	aanbiddelijkste
	n. sing.	aanbiddelijk	aanbiddelijker	aanbiddelijkste
	plural	aanbiddelijke	aanbiddelijkere	aanbiddelijkste
definite		aanbiddelijke	aanbiddelijkere	aanbiddelijkste
partitive		aanbiddelijks	aanbiddelijkers	—