aanbidbaar

Dutch

Etymology

From aanbidden (“to worship”) +‎ -baar (“-able”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌaːmˈbɪd.baːr/
• Hyphenation: aan‧bid‧baar

Adjective

aanbidbaar (comparative aanbidbaarder, superlative aanbidbaarst)

1. worshipable, worthy of veneration

Declension

Declension of aanbidbaar
uninflected	aanbidbaar
inflected	aanbidbare
comparative	aanbidbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		aanbidbaar	aanbidbaarder	het aanbidbaarst het aanbidbaarste
indefinite	m./f. sing.	aanbidbare	aanbidbaardere	aanbidbaarste
	n. sing.	aanbidbaar	aanbidbaarder	aanbidbaarste
	plural	aanbidbare	aanbidbaardere	aanbidbaarste
definite		aanbidbare	aanbidbaardere	aanbidbaarste
partitive		aanbidbaars	aanbidbaarders	—