aŭguri

See also: auguri

Esperanto

Etymology

From Latin augurō (“interpret omens”).

Pronunciation

• IPA^(key): [au̯ˈɡuri]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uri
• Hyphenation: aŭ‧gu‧ri

Verb

aŭguri (present aŭguras, past aŭguris, future aŭguros, conditional aŭgurus, volitive aŭguru)

1. (transitive) to augur
2. (transitive) to foretell events (by any means)
3. to be a sign

Conjugation

Conjugation of aŭguri

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		aŭguras		aŭguris		aŭguros
active participle		aŭguranta	aŭgurantaj	aŭgurinta	aŭgurintaj	aŭguronta	aŭgurontaj
	acc.	aŭgurantan	aŭgurantajn	aŭgurintan	aŭgurintajn	aŭgurontan	aŭgurontajn
passive participle		aŭgurata	aŭgurataj	aŭgurita	aŭguritaj	aŭgurota	aŭgurotaj
	acc.	aŭguratan	aŭguratajn	aŭguritan	aŭguritajn	aŭgurotan	aŭgurotajn
nominal active participle		aŭguranto	aŭgurantoj	aŭgurinto	aŭgurintoj	aŭguronto	aŭgurontoj
	acc.	aŭguranton	aŭgurantojn	aŭgurinton	aŭgurintojn	aŭguronton	aŭgurontojn
nominal passive participle		aŭgurato	aŭguratoj	aŭgurito	aŭguritoj	aŭguroto	aŭgurotoj
	acc.	aŭguraton	aŭguratojn	aŭguriton	aŭguritojn	aŭguroton	aŭgurotojn
adverbial active participle		aŭgurante		aŭgurinte		aŭguronte
adverbial passive participle		aŭgurate		aŭgurite		aŭgurote
		infinitive	aŭguri	imperative	aŭguru	conditional	aŭgurus

Derived terms

• aŭgura (“ominous”)
• aŭgurado (“augury”)
• aŭguristo (“an augurer”)
• aŭguro (“omen, sign”)