Voconius
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit](This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /u̯oˈkoː.ni.us/, [u̯ɔˈkoːniʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /voˈko.ni.us/, [voˈkɔːnius]
Proper noun
[edit]Vocōnius m sg (genitive Vocōniī or Vocōnī); second declension
- a Roman nomen gentile, gens or "family name" famously held by:
- Quintus Voconius Saxa, a Roman tribune
Declension
[edit]Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Vocōnius |
Genitive | Vocōniī Vocōnī1 |
Dative | Vocōniō |
Accusative | Vocōnium |
Ablative | Vocōniō |
Vocative | Vocōnī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Derived terms
[edit]Adjective
[edit]Vocōnius (feminine Vocōnia, neuter Vocōnium); first/second-declension adjective
- of or pertaining to the gens Voconia.
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Vocōnius | Vocōnia | Vocōnium | Vocōniī | Vocōniae | Vocōnia | |
Genitive | Vocōniī | Vocōniae | Vocōniī | Vocōniōrum | Vocōniārum | Vocōniōrum | |
Dative | Vocōniō | Vocōniō | Vocōniīs | ||||
Accusative | Vocōnium | Vocōniam | Vocōnium | Vocōniōs | Vocōniās | Vocōnia | |
Ablative | Vocōniō | Vocōniā | Vocōniō | Vocōniīs | |||
Vocative | Vocōnie | Vocōnia | Vocōnium | Vocōniī | Vocōniae | Vocōnia |
References
[edit]- “Voconius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Voconius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.