Veere

English

Etymology

Borrowed from Dutch Veere.

Proper noun

Veere

1. A town and municipality of Zeeland, Netherlands.

Dutch

Alternative forms

• Vere (obsolete)

Etymology

First attested as ter veren, toter vere and voer de vere around 1305. Derived from Middle Dutch vere (“ferry, crossing”).

See also Zealandic Ter Veere.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈveː.rə/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: Vee‧re
• Rhymes: -eːrə

Proper noun

Veere n

1. A city and municipality of Zeeland, Netherlands

   Meronyms: Aagtekerke, Biggekerke, Boudewijnskerke, Buttinge, Dishoek, Domburg, Gapinge, Geldtienden, Grijpskerke, Groot-Valkenisse, Hoogelande, Klein-Valkenisse, Koudekerke, Krommenhoeke, Mariekerke, Meliskerke, Molembaix, Molenperk, Oostkapelle, Pitteperk, Poppendamme, Serooskerke, Sint Janskerke, Sint Jan ten Heere, Snabbeldorp, Vrouwenpolder, Werendijke, Westhoek, Westkapelle, Zoutelande

Derived terms

• Verenaar
• Veers
• Veerse Meer
• Veerse Poort

References

• van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) “veere”, in Nederlandse plaatsnamen verklaard‎^[1] (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN