User:Mahagaja/κλάνυμι

This is what I wish the Ancient Greek verb for "to hear" was:

   Present: κλᾰ́νῡμῐ, κλᾰ́νῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλᾰ́νῡμῐ	κλᾰ́νῡς	κλᾰ́νῡσῐ(ν)	κλᾰ́νῠτον	κλᾰ́νῠτον	κλᾰ́νῠμεν	κλᾰ́νῠτε	κλᾰνῠ́ᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κλᾰνῠ́ω	κλᾰνῠ́ῃς	κλᾰνῠ́ῃ	κλᾰνῠ́ητον	κλᾰνῠ́ητον	κλᾰνῠ́ωμεν	κλᾰνῠ́ητε	κλᾰνῠ́ωσῐ(ν)
	optative	κλᾰνῠ́οιμῐ	κλᾰνῠ́οις	κλᾰνῠ́οι	κλᾰνῠ́οιτον	κλᾰνῠοίτην	κλᾰνῠ́οιμεν	κλᾰνῠ́οιτε	κλᾰνῠ́οιεν
	imperative		κλᾰ́νῡ	κλᾰνῠ́τω	κλᾰ́νῠτον	κλᾰνῠ́των		κλᾰ́νῠτε	κλᾰνῠ́ντων
middle/ passive	indicative	κλᾰ́νῠμαι	κλᾰ́νῠσαι	κλᾰ́νῠται	κλᾰ́νῠσθον	κλᾰ́νῠσθον	κλᾰνῠ́μεθα	κλᾰ́νῠσθε	κλᾰ́νῠνται
	subjunctive	κλᾰνῠ́ωμαι	κλᾰνῠ́ῃ	κλᾰνῠ́ηται	κλᾰνῠ́ησθον	κλᾰνῠ́ησθον	κλᾰνῠώμεθᾰ	κλᾰνῠ́ησθε	κλᾰνῠ́ωνται
	optative	κλᾰνῠοίμην	κλᾰνῠ́οιο	κλᾰνῠ́οιτο	κλᾰνῠ́οισθον	κλᾰνῠοίσθην	κλᾰνῠοίμεθᾰ	κλᾰνῠ́οισθε	κλᾰνῠ́οιντο
	imperative		κλᾰ́νῠσο	κλᾰνῠ́σθω	κλᾰ́νῠσθον	κλᾰνῠ́σθων		κλᾰ́νῠσθε	κλᾰνῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κλᾰνῠ́ναι				κλᾰ́νῠσθαι
participle	m	κλᾰνῡ́ς				κλᾰνῠ́μενος
	f	κλᾰνῦσᾰ				κλᾰνῠμένη
	n	κλᾰνῠ́ν				κλᾰνῠ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐκλᾰ́νῡν, ἐκλᾰνῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκλᾰ́νῡν	ἐκλᾰ́νῡς	ἐκλᾰ́νῡ	ἐκλᾰ́νῠτον	ἐκλᾰνῠ́την	ἐκλᾰ́νῠμεν	ἐκλᾰ́νῠτε	ἐκλᾰ́νῠσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκλᾰνῠ́μην	ἐκλᾰ́νῠσο	ἐκλᾰ́νῠτο	ἐκλᾰ́νῠσθον	ἐκλᾰνῠ́σθην	ἐκλᾰνῠ́μεθᾰ	ἐκλᾰ́νῠσθε	ἐκλᾰ́νῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κλεύσω, κλεύσομαι, κλευθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλεύσω	κλεύσεις	κλεύσει	κλεύσετον	κλεύσετον	κλεύσομεν	κλεύσετε	κλεύσουσῐ(ν)
	optative	κλεύσοιμῐ	κλεύσοις	κλεύσοι	κλεύσοιτον	κλευσοίτην	κλεύσοιμεν	κλεύσοιτε	κλεύσοιεν
middle	indicative	κλεύσομαι	κλεύσῃ, κλεύσει	κλεύσεται	κλεύσεσθον	κλεύσεσθον	κλευσόμεθᾰ	κλεύσεσθε	κλεύσονται
	optative	κλευσοίμην	κλεύσοιο	κλεύσοιτο	κλεύσοισθον	κλευσοίσθην	κλευσοίμεθᾰ	κλεύσοισθε	κλεύσοιντο
passive	indicative	κλευθήσομαι	κλευθήσῃ	κλευθήσεται	κλευθήσεσθον	κλευθήσεσθον	κλευθησόμεθᾰ	κλευθήσεσθε	κλευθήσονται
	optative	κλευθησοίμην	κλευθήσοιο	κλευθήσοιτο	κλευθήσοισθον	κλευθησοίσθην	κλευθησοίμεθᾰ	κλευθήσοισθε	κλευθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κλεύσειν			κλεύσεσθαι		κλευθήσεσθαι
participle	m	κλεύσων			κλευσόμενος		κλευθησόμενος
	f	κλεύσουσᾰ			κλευσομένη		κλευθησομένη
	n	κλεῦσον			κλευσόμενον		κλευθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔκλεον, ἐκλεόμην, ἐκλεύθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκλεον	ἔκλεες	ἔκλεε(ν)	ἐκλέετον	ἐκλεέτην	ἐκλέομεν	ἐκλέετε	ἔκλεον
	subjunctive	κλέω	κλέῃς	κλέῃ	κλέητον	κλέητον	κλέωμεν	κλέητε	κλέωσῐ(ν)
	optative	κλέοιμῐ	κλέοις	κλέοι	κλέοιτον	κλεοίτην	κλέοιμεν	κλέοιτε	κλέοιεν
	imperative		κλέε	κλεέτω	κλέετον	κλεέτων		κλέετε	κλεόντων
middle	indicative	ἐκλεόμην	ἐκλέου	ἐκλέετο	ἐκλέεσθον	ἐκλεέσθην	ἐκλεόμεθᾰ	ἐκλέεσθε	ἐκλέοντο
	subjunctive	κλέωμαι	κλέῃ	κλέηται	κλέησθον	κλέησθον	κλεώμεθᾰ	κλέησθε	κλέωνται
	optative	κλεοίμην	κλέοιο	κλέοιτο	κλέοισθον	κλεοίσθην	κλεοίμεθᾰ	κλέοισθε	κλέοιντο
	imperative		κλεοῦ	κλεέσθω	κλέεσθον	κλεέσθων		κλέεσθε	κλεέσθων
passive	indicative	ἐκλεύθην	ἐκλεύθης	ἐκλεύθη	ἐκλεύθητον	ἐκλευθήτην	ἐκλεύθημεν	ἐκλεύθητε	ἐκλεύθησᾰν
	subjunctive	κλευθῶ	κλευθῇς	κλευθῇ	κλευθῆτον	κλευθῆτον	κλευθῶμεν	κλευθῆτε	κλευθῶσῐ(ν)
	optative	κλευθείην	κλευθείης	κλευθείη	κλευθεῖτον, κλευθείητον	κλευθείτην, κλευθειήτην	κλευθεῖμεν, κλευθείημεν	κλευθεῖτε, κλευθείητε	κλευθεῖεν, κλευθείησᾰν
	imperative		κλεύθητῐ	κλευθήτω	κλεύθητον	κλευθήτων		κλεύθητε	κλευθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κλεεῖν			κλεέσθαι		κλευθῆναι
participle	m	κλεών			κλεόμενος		κλευθείς
	f	κλεοῦσᾰ			κλεομένη		κλευθεῖσᾰ
	n	κλεόν			κλεόμενον		κλευθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κέκλουκᾰ, κέκλῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κέκλουκᾰ	κέκλουκᾰς	κέκλουκε(ν)	κεκλούκᾰτον	κεκλούκᾰτον	κεκλούκᾰμεν	κεκλούκᾰτε	κεκλούκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκλούκω	κεκλούκῃς	κεκλούκῃ	κεκλούκητον	κεκλούκητον	κεκλούκωμεν	κεκλούκητε	κεκλούκωσῐ(ν)
	optative	κεκλούκοιμῐ, κεκλουκοίην	κεκλούκοις, κεκλουκοίης	κεκλούκοι, κεκλουκοίη	κεκλούκοιτον	κεκλουκοίτην	κεκλούκοιμεν	κεκλούκοιτε	κεκλούκοιεν
	imperative		κέκλουκε	κεκλουκέτω	κεκλούκετον	κεκλουκέτων		κεκλούκετε	κεκλουκόντων
middle/ passive	indicative	κέκλῠμαι	κέκλῠσαι	κέκλῠται	κέκλῠσθον	κέκλῠσθον	κεκλῠ́μεθᾰ	κέκλῠσθε	κέκλῠνται
	subjunctive	κεκλῠμένος ὦ	κεκλῠμένος ᾖς	κεκλῠμένος ᾖ	κεκλῠμένω ἦτον	κεκλῠμένω ἦτον	κεκλῠμένοι ὦμεν	κεκλῠμένοι ἦτε	κεκλῠμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκλῠμένος εἴην	κεκλῠμένος εἴης	κεκλῠμένος εἴη	κεκλῠμένω εἴητον/εἶτον	κεκλῠμένω εἰήτην/εἴτην	κεκλῠμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκλῠμένοι εἴητε/εἶτε	κεκλῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κέκλῠσο	κεκλῠ́σθω	κέκλῠσθον	κεκλῠ́σθων		κέκλῠσθε	κεκλῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κεκλουκέναι				κεκλῠ́σθαι
participle	m	κεκλουκώς				κεκλῠμένος
	f	κεκλουκυῖᾰ				κεκλῠμένη
	n	κεκλουκός				κεκλῠμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐκεκλούκειν, ἐκεκλῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεκλούκειν, ἐκεκλούκη	ἐκεκλούκεις, ἐκεκλούκης	ἐκεκλούκει(ν)	ἐκεκλούκετον	ἐκεκλουκέτην	ἐκεκλούκεμεν	ἐκεκλούκετε	ἐκεκλούκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκεκλῠ́μην	ἐκέκλῠσο	ἐκέκλῠτο	ἐκέκλῠσθον	ἐκεκλῠ́σθην	ἐκεκλῠ́μεθᾰ	ἐκέκλῠσθε	ἐκέκλῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

And what I wish the verb for "to ask" was:

   Present: πράσκω, πράσκομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πράσκω	πράσκεις	πράσκει	πράσκετον	πράσκετον	πράσκομεν	πράσκετε	πράσκουσῐ(ν)
	subjunctive	πράσκω	πράσκῃς	πράσκῃ	πράσκητον	πράσκητον	πράσκωμεν	πράσκητε	πράσκωσῐ(ν)
	optative	πράσκοιμῐ	πράσκοις	πράσκοι	πράσκοιτον	πρασκοίτην	πράσκοιμεν	πράσκοιτε	πράσκοιεν
	imperative		πρᾶσκε	πρασκέτω	πράσκετον	πρασκέτων		πράσκετε	πρασκόντων
middle/ passive	indicative	πράσκομαι	πράσκῃ, πράσκει	πράσκεται	πράσκεσθον	πράσκεσθον	πρασκόμεθᾰ	πράσκεσθε	πράσκονται
	subjunctive	πράσκωμαι	πράσκῃ	πράσκηται	πράσκησθον	πράσκησθον	πρασκώμεθᾰ	πράσκησθε	πράσκωνται
	optative	πρασκοίμην	πράσκοιο	πράσκοιτο	πράσκοισθον	πρασκοίσθην	πρασκοίμεθᾰ	πράσκοισθε	πράσκοιντο
	imperative		πράσκου	πρασκέσθω	πράσκεσθον	πρασκέσθων		πράσκεσθε	πρασκέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πράσκειν				πράσκεσθαι
participle	m	πράσκων				πρασκόμενος
	f	πράσκουσᾰ				πρασκομένη
	n	πρᾶσκον				πρασκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔπρασκον, ἐπρασκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπρασκον	ἔπρασκες	ἔπρασκε(ν)	ἐπράσκετον	ἐπρασκέτην	ἐπράσκομεν	ἐπράσκετε	ἔπρασκον
middle/ passive	indicative	ἐπρασκόμην	ἐπράσκου	ἐπράσκετο	ἐπράσκεσθον	ἐπρασκέσθην	ἐπρασκόμεθᾰ	ἐπράσκεσθε	ἐπράσκοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πρέξω, πρέξομαι, πρεχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πρέξω	πρέξεις	πρέξει	πρέξετον	πρέξετον	πρέξομεν	πρέξετε	πρέξουσῐ(ν)
	optative	πρέξοιμῐ	πρέξοις	πρέξοι	πρέξοιτον	πρεξοίτην	πρέξοιμεν	πρέξοιτε	πρέξοιεν
middle	indicative	πρέξομαι	πρέξῃ, πρέξει	πρέξεται	πρέξεσθον	πρέξεσθον	πρεξόμεθᾰ	πρέξεσθε	πρέξονται
	optative	πρεξοίμην	πρέξοιο	πρέξοιτο	πρέξοισθον	πρεξοίσθην	πρεξοίμεθᾰ	πρέξοισθε	πρέξοιντο
passive	indicative	πρεχθήσομαι	πρεχθήσῃ	πρεχθήσεται	πρεχθήσεσθον	πρεχθήσεσθον	πρεχθησόμεθᾰ	πρεχθήσεσθε	πρεχθήσονται
	optative	πρεχθησοίμην	πρεχθήσοιο	πρεχθήσοιτο	πρεχθήσοισθον	πρεχθησοίσθην	πρεχθησοίμεθᾰ	πρεχθήσοισθε	πρεχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πρέξειν			πρέξεσθαι		πρεχθήσεσθαι
participle	m	πρέξων			πρεξόμενος		πρεχθησόμενος
	f	πρέξουσᾰ			πρεξομένη		πρεχθησομένη
	n	πρέξον			πρεξόμενον		πρεχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔπρεκον, ἐπρεκόμην, ἐπρέχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπρεκον	ἔπρεκες	ἔπρεκε(ν)	ἐπρέκετον	ἐπρεκέτην	ἐπρέκομεν	ἐπρέκετε	ἔπρεκον
	subjunctive	πρέκω	πρέκῃς	πρέκῃ	πρέκητον	πρέκητον	πρέκωμεν	πρέκητε	πρέκωσῐ(ν)
	optative	πρέκοιμῐ	πρέκοις	πρέκοι	πρέκοιτον	πρεκοίτην	πρέκοιμεν	πρέκοιτε	πρέκοιεν
	imperative		πρέκε	πρεκέτω	πρέκετον	πρεκέτων		πρέκετε	πρεκόντων
middle	indicative	ἐπρεκόμην	ἐπρέκου	ἐπρέκετο	ἐπρέκεσθον	ἐπρεκέσθην	ἐπρεκόμεθᾰ	ἐπρέκεσθε	ἐπρέκοντο
	subjunctive	πρέκωμαι	πρέκῃ	πρέκηται	πρέκησθον	πρέκησθον	πρεκώμεθᾰ	πρέκησθε	πρέκωνται
	optative	πρεκοίμην	πρέκοιο	πρέκοιτο	πρέκοισθον	πρεκοίσθην	πρεκοίμεθᾰ	πρέκοισθε	πρέκοιντο
	imperative		πρεκοῦ	πρεκέσθω	πρέκεσθον	πρεκέσθων		πρέκεσθε	πρεκέσθων
passive	indicative	ἐπρέχθην	ἐπρέχθης	ἐπρέχθη	ἐπρέχθητον	ἐπρεχθήτην	ἐπρέχθημεν	ἐπρέχθητε	ἐπρέχθησᾰν
	subjunctive	πρεχθῶ	πρεχθῇς	πρεχθῇ	πρεχθῆτον	πρεχθῆτον	πρεχθῶμεν	πρεχθῆτε	πρεχθῶσῐ(ν)
	optative	πρεχθείην	πρεχθείης	πρεχθείη	πρεχθεῖτον, πρεχθείητον	πρεχθείτην, πρεχθειήτην	πρεχθεῖμεν, πρεχθείημεν	πρεχθεῖτε, πρεχθείητε	πρεχθεῖεν, πρεχθείησᾰν
	imperative		πρέχθητῐ	πρεχθήτω	πρέχθητον	πρεχθήτων		πρέχθητε	πρεχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πρεκεῖν			πρεκέσθαι		πρεχθῆναι
participle	m	πρεκών			πρεκόμενος		πρεχθείς
	f	πρεκοῦσᾰ			πρεκομένη		πρεχθεῖσᾰ
	n	πρεκόν			πρεκόμενον		πρεχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέπροκᾰ, πέπραγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπροκᾰ	πέπροκᾰς	πέπροκε(ν)	πεπρόκᾰτον	πεπρόκᾰτον	πεπρόκᾰμεν	πεπρόκᾰτε	πεπρόκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπρόκω	πεπρόκῃς	πεπρόκῃ	πεπρόκητον	πεπρόκητον	πεπρόκωμεν	πεπρόκητε	πεπρόκωσῐ(ν)
	optative	πεπρόκοιμῐ, πεπροκοίην	πεπρόκοις, πεπροκοίης	πεπρόκοι, πεπροκοίη	πεπρόκοιτον	πεπροκοίτην	πεπρόκοιμεν	πεπρόκοιτε	πεπρόκοιεν
	imperative		πέπροκε	πεπροκέτω	πεπρόκετον	πεπροκέτων		πεπρόκετε	πεπροκόντων
middle/ passive	indicative	πέπραγμαι	πέπραξαι	πέπρακται	πέπραχθον	πέπραχθον	πεπράγμεθᾰ	πέπραχθε	πεπράκᾰται
	subjunctive	πεπραγμένος ὦ	πεπραγμένος ᾖς	πεπραγμένος ᾖ	πεπραγμένω ἦτον	πεπραγμένω ἦτον	πεπραγμένοι ὦμεν	πεπραγμένοι ἦτε	πεπραγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπραγμένος εἴην	πεπραγμένος εἴης	πεπραγμένος εἴη	πεπραγμένω εἴητον/εἶτον	πεπραγμένω εἰήτην/εἴτην	πεπραγμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπραγμένοι εἴητε/εἶτε	πεπραγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπραξο	πεπράχθω	πέπραχθον	πεπράχθων		πέπραχθε	πεπράχθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπροκέναι				πεπρᾶχθαι
participle	m	πεπροκώς				πεπραγμένος
	f	πεπροκυῖᾰ				πεπραγμένη
	n	πεπροκός				πεπραγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεπρόκειν, ἐπεπράγμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεπρόκειν, ἐπεπρόκη	ἐπεπρόκεις, ἐπεπρόκης	ἐπεπρόκει(ν)	ἐπεπρόκετον	ἐπεπροκέτην	ἐπεπρόκεμεν	ἐπεπρόκετε	ἐπεπρόκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεπράγμην	ἐπέπραξο	ἐπέπρακτο	ἐπέπραχθον	ἐπεπράχθην	ἐπεπράγμεθᾰ	ἐπέπραχθε	ἐπεπράκᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

And "to look at":

   Present: σπέσσω, σπέσσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σπέσσω	σπέσσεις	σπέσσει	σπέσσετον	σπέσσετον	σπέσσομεν	σπέσσετε	σπέσσουσῐ(ν)
	subjunctive	σπέσσω	σπέσσῃς	σπέσσῃ	σπέσσητον	σπέσσητον	σπέσσωμεν	σπέσσητε	σπέσσωσῐ(ν)
	optative	σπέσσοιμῐ	σπέσσοις	σπέσσοι	σπέσσοιτον	σπεσσοίτην	σπέσσοιμεν	σπέσσοιτε	σπέσσοιεν
	imperative		σπέσσε	σπεσσέτω	σπέσσετον	σπεσσέτων		σπέσσετε	σπεσσόντων
middle/ passive	indicative	σπέσσομαι	σπέσσῃ, σπέσσει	σπέσσεται	σπέσσεσθον	σπέσσεσθον	σπεσσόμεθᾰ	σπέσσεσθε	σπέσσονται
	subjunctive	σπέσσωμαι	σπέσσῃ	σπέσσηται	σπέσσησθον	σπέσσησθον	σπεσσώμεθᾰ	σπέσσησθε	σπέσσωνται
	optative	σπεσσοίμην	σπέσσοιο	σπέσσοιτο	σπέσσοισθον	σπεσσοίσθην	σπεσσοίμεθᾰ	σπέσσοισθε	σπέσσοιντο
	imperative		σπέσσου	σπεσσέσθω	σπέσσεσθον	σπεσσέσθων		σπέσσεσθε	σπεσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σπέσσειν				σπέσσεσθαι
participle	m	σπέσσων				σπεσσόμενος
	f	σπέσσουσᾰ				σπεσσομένη
	n	σπέσσον				σπεσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔσπεσσον, ἐσπεσσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσπεσσον	ἔσπεσσες	ἔσπεσσε(ν)	ἐσπέσσετον	ἐσπεσσέτην	ἐσπέσσομεν	ἐσπέσσετε	ἔσπεσσον
middle/ passive	indicative	ἐσπεσσόμην	ἐσπέσσου	ἐσπέσσετο	ἐσπέσσεσθον	ἐσπεσσέσθην	ἐσπεσσόμεθᾰ	ἐσπέσσεσθε	ἐσπέσσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σπέξω, σπέξομαι, σπεχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σπέξω	σπέξεις	σπέξει	σπέξετον	σπέξετον	σπέξομεν	σπέξετε	σπέξουσῐ(ν)
	optative	σπέξοιμῐ	σπέξοις	σπέξοι	σπέξοιτον	σπεξοίτην	σπέξοιμεν	σπέξοιτε	σπέξοιεν
middle	indicative	σπέξομαι	σπέξῃ, σπέξει	σπέξεται	σπέξεσθον	σπέξεσθον	σπεξόμεθᾰ	σπέξεσθε	σπέξονται
	optative	σπεξοίμην	σπέξοιο	σπέξοιτο	σπέξοισθον	σπεξοίσθην	σπεξοίμεθᾰ	σπέξοισθε	σπέξοιντο
passive	indicative	σπεχθήσομαι	σπεχθήσῃ	σπεχθήσεται	σπεχθήσεσθον	σπεχθήσεσθον	σπεχθησόμεθᾰ	σπεχθήσεσθε	σπεχθήσονται
	optative	σπεχθησοίμην	σπεχθήσοιο	σπεχθήσοιτο	σπεχθήσοισθον	σπεχθησοίσθην	σπεχθησοίμεθᾰ	σπεχθήσοισθε	σπεχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σπέξειν			σπέξεσθαι		σπεχθήσεσθαι
participle	m	σπέξων			σπεξόμενος		σπεχθησόμενος
	f	σπέξουσᾰ			σπεξομένη		σπεχθησομένη
	n	σπέξον			σπεξόμενον		σπεχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔσπεξᾰ, ἐσπεξᾰ́μην, ἐσπέχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσπεξᾰ	ἔσπεξᾰς	ἔσπεξε(ν)	ἐσπέξᾰτον	ἐσπεξᾰ́την	ἐσπέξᾰμεν	ἐσπέξᾰτε	ἔσπεξᾰν
	subjunctive	σπέξω	σπέξῃς	σπέξῃ	σπέξητον	σπέξητον	σπέξωμεν	σπέξητε	σπέξωσῐ(ν)
	optative	σπέξαιμῐ	σπέξειᾰς, σπέξαις	σπέξειε(ν), σπέξαι	σπέξαιτον	σπεξαίτην	σπέξαιμεν	σπέξαιτε	σπέξειᾰν, σπέξαιεν
	imperative		σπέξον	σπεξᾰ́τω	σπέξᾰτον	σπεξᾰ́των		σπέξᾰτε	σπεξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐσπεξᾰ́μην	ἐσπέξω	ἐσπέξᾰτο	ἐσπέξᾰσθον	ἐσπεξᾰ́σθην	ἐσπεξᾰ́μεθᾰ	ἐσπέξᾰσθε	ἐσπέξᾰντο
	subjunctive	σπέξωμαι	σπέξῃ	σπέξηται	σπέξησθον	σπέξησθον	σπεξώμεθᾰ	σπέξησθε	σπέξωνται
	optative	σπεξαίμην	σπέξαιο	σπέξαιτο	σπέξαισθον	σπεξαίσθην	σπεξαίμεθᾰ	σπέξαισθε	σπέξαιντο
	imperative		σπέξαι	σπεξᾰ́σθω	σπέξᾰσθον	σπεξᾰ́σθων		σπέξᾰσθε	σπεξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐσπέχθην	ἐσπέχθης	ἐσπέχθη	ἐσπέχθητον	ἐσπεχθήτην	ἐσπέχθημεν	ἐσπέχθητε	ἐσπέχθησᾰν
	subjunctive	σπεχθῶ	σπεχθῇς	σπεχθῇ	σπεχθῆτον	σπεχθῆτον	σπεχθῶμεν	σπεχθῆτε	σπεχθῶσῐ(ν)
	optative	σπεχθείην	σπεχθείης	σπεχθείη	σπεχθεῖτον, σπεχθείητον	σπεχθείτην, σπεχθειήτην	σπεχθεῖμεν, σπεχθείημεν	σπεχθεῖτε, σπεχθείητε	σπεχθεῖεν, σπεχθείησᾰν
	imperative		σπέχθητῐ	σπεχθήτω	σπέχθητον	σπεχθήτων		σπέχθητε	σπεχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σπέξαι			σπέξᾰσθαι		σπεχθῆναι
participle	m	σπέξᾱς			σπεξᾰ́μενος		σπεχθείς
	f	σπέξᾱσᾰ			σπεξᾰμένη		σπεχθεῖσᾰ
	n	σπέξᾰν			σπεξᾰ́μενον		σπεχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἔσποχᾰ, ἔσπογμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσποχᾰ	ἔσποχᾰς	ἔσποχε(ν)	ἐσπόχᾰτον	ἐσπόχᾰτον	ἐσπόχᾰμεν	ἐσπόχᾰτε	ἐσπόχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐσπόχω	ἐσπόχῃς	ἐσπόχῃ	ἐσπόχητον	ἐσπόχητον	ἐσπόχωμεν	ἐσπόχητε	ἐσπόχωσῐ(ν)
	optative	ἐσπόχοιμῐ, ἐσποχοίην	ἐσπόχοις, ἐσποχοίης	ἐσπόχοι, ἐσποχοίη	ἐσπόχοιτον	ἐσποχοίτην	ἐσπόχοιμεν	ἐσπόχοιτε	ἐσπόχοιεν
	imperative		ἔσποχε	ἐσποχέτω	ἐσπόχετον	ἐσποχέτων		ἐσπόχετε	ἐσποχόντων
middle/ passive	indicative	ἔσπογμαι	ἔσποξαι	ἔσποκται	ἔσποχθον	ἔσποχθον	ἐσπόγμεθᾰ	ἔσποχθε	ἐσπόκᾰται
	subjunctive	ἐσπογμένος ὦ	ἐσπογμένος ᾖς	ἐσπογμένος ᾖ	ἐσπογμένω ἦτον	ἐσπογμένω ἦτον	ἐσπογμένοι ὦμεν	ἐσπογμένοι ἦτε	ἐσπογμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐσπογμένος εἴην	ἐσπογμένος εἴης	ἐσπογμένος εἴη	ἐσπογμένω εἴητον/εἶτον	ἐσπογμένω εἰήτην/εἴτην	ἐσπογμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐσπογμένοι εἴητε/εἶτε	ἐσπογμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἔσποξο	ἐσπόχθω	ἔσποχθον	ἐσπόχθων		ἔσποχθε	ἐσπόχθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐσποχέναι				ἐσπόχθαι
participle	m	ἐσποχώς				ἐσπογμένος
	f	ἐσποχυῖᾰ				ἐσπογμένη
	n	ἐσποχός				ἐσπογμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐσπόχειν, ἐσπόγμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσπόχειν, ἐσπόχη	ἐσπόχεις, ἐσπόχης	ἐσπόχει(ν)	ἐσπόχετον	ἐσποχέτην	ἐσπόχεμεν	ἐσπόχετε	ἐσπόχεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐσπόγμην	ἔσποξο	ἔσποκτο	ἔσποχθον	ἐσπόχθην	ἐσπόγμεθᾰ	ἔσποχθε	ἐσπόκᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

And "to believe":

   Present: κρέσθω, κρέσθομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κρέσθω	κρέσθεις	κρέσθει	κρέσθετον	κρέσθετον	κρέσθομεν	κρέσθετε	κρέσθουσῐ(ν)
	subjunctive	κρέσθω	κρέσθῃς	κρέσθῃ	κρέσθητον	κρέσθητον	κρέσθωμεν	κρέσθητε	κρέσθωσῐ(ν)
	optative	κρέσθοιμῐ	κρέσθοις	κρέσθοι	κρέσθοιτον	κρεσθοίτην	κρέσθοιμεν	κρέσθοιτε	κρέσθοιεν
	imperative		κρέσθε	κρεσθέτω	κρέσθετον	κρεσθέτων		κρέσθετε	κρεσθόντων
middle/ passive	indicative	κρέσθομαι	κρέσθῃ, κρέσθει	κρέσθεται	κρέσθεσθον	κρέσθεσθον	κρεσθόμεθᾰ	κρέσθεσθε	κρέσθονται
	subjunctive	κρέσθωμαι	κρέσθῃ	κρέσθηται	κρέσθησθον	κρέσθησθον	κρεσθώμεθᾰ	κρέσθησθε	κρέσθωνται
	optative	κρεσθοίμην	κρέσθοιο	κρέσθοιτο	κρέσθοισθον	κρεσθοίσθην	κρεσθοίμεθᾰ	κρέσθοισθε	κρέσθοιντο
	imperative		κρέσθου	κρεσθέσθω	κρέσθεσθον	κρεσθέσθων		κρέσθεσθε	κρεσθέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κρέσθειν				κρέσθεσθαι
participle	m	κρέσθων				κρεσθόμενος
	f	κρέσθουσᾰ				κρεσθομένη
	n	κρέσθον				κρεσθόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔκρεσθον, ἐκρεσθόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκρεσθον	ἔκρεσθες	ἔκρεσθε(ν)	ἐκρέσθετον	ἐκρεσθέτην	ἐκρέσθομεν	ἐκρέσθετε	ἔκρεσθον
middle/ passive	indicative	ἐκρεσθόμην	ἐκρέσθου	ἐκρέσθετο	ἐκρέσθεσθον	ἐκρεσθέσθην	ἐκρεσθόμεθᾰ	ἐκρέσθεσθε	ἐκρέσθοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κρέσσω, κρέσσομαι, κρεσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κρέσσω	κρέσσεις	κρέσσει	κρέσσετον	κρέσσετον	κρέσσομεν	κρέσσετε	κρέσσουσῐ(ν)
	optative	κρέσσοιμῐ	κρέσσοις	κρέσσοι	κρέσσοιτον	κρεσσοίτην	κρέσσοιμεν	κρέσσοιτε	κρέσσοιεν
middle	indicative	κρέσσομαι	κρέσσῃ, κρέσσει	κρέσσεται	κρέσσεσθον	κρέσσεσθον	κρεσσόμεθᾰ	κρέσσεσθε	κρέσσονται
	optative	κρεσσοίμην	κρέσσοιο	κρέσσοιτο	κρέσσοισθον	κρεσσοίσθην	κρεσσοίμεθᾰ	κρέσσοισθε	κρέσσοιντο
passive	indicative	κρεσθήσομαι	κρεσθήσῃ	κρεσθήσεται	κρεσθήσεσθον	κρεσθήσεσθον	κρεσθησόμεθᾰ	κρεσθήσεσθε	κρεσθήσονται
	optative	κρεσθησοίμην	κρεσθήσοιο	κρεσθήσοιτο	κρεσθήσοισθον	κρεσθησοίσθην	κρεσθησοίμεθᾰ	κρεσθήσοισθε	κρεσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κρέσσειν			κρέσσεσθαι		κρεσθήσεσθαι
participle	m	κρέσσων			κρεσσόμενος		κρεσθησόμενος
	f	κρέσσουσᾰ			κρεσσομένη		κρεσθησομένη
	n	κρέσσον			κρεσσόμενον		κρεσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔκρεσσᾰ, ἐκρεσσᾰ́μην, ἐκρέσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκρεσσᾰ	ἔκρεσσᾰς	ἔκρεσσε(ν)	ἐκρέσσᾰτον	ἐκρεσσᾰ́την	ἐκρέσσᾰμεν	ἐκρέσσᾰτε	ἔκρεσσᾰν
	subjunctive	κρέσσω	κρέσσῃς	κρέσσῃ	κρέσσητον	κρέσσητον	κρέσσωμεν	κρέσσητε	κρέσσωσῐ(ν)
	optative	κρέσσαιμῐ	κρέσσειᾰς, κρέσσαις	κρέσσειε(ν), κρέσσαι	κρέσσαιτον	κρεσσαίτην	κρέσσαιμεν	κρέσσαιτε	κρέσσειᾰν, κρέσσαιεν
	imperative		κρέσσον	κρεσσᾰ́τω	κρέσσᾰτον	κρεσσᾰ́των		κρέσσᾰτε	κρεσσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκρεσσᾰ́μην	ἐκρέσσω	ἐκρέσσᾰτο	ἐκρέσσᾰσθον	ἐκρεσσᾰ́σθην	ἐκρεσσᾰ́μεθᾰ	ἐκρέσσᾰσθε	ἐκρέσσᾰντο
	subjunctive	κρέσσωμαι	κρέσσῃ	κρέσσηται	κρέσσησθον	κρέσσησθον	κρεσσώμεθᾰ	κρέσσησθε	κρέσσωνται
	optative	κρεσσαίμην	κρέσσαιο	κρέσσαιτο	κρέσσαισθον	κρεσσαίσθην	κρεσσαίμεθᾰ	κρέσσαισθε	κρέσσαιντο
	imperative		κρέσσαι	κρεσσᾰ́σθω	κρέσσᾰσθον	κρεσσᾰ́σθων		κρέσσᾰσθε	κρεσσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκρέσθην	ἐκρέσθης	ἐκρέσθη	ἐκρέσθητον	ἐκρεσθήτην	ἐκρέσθημεν	ἐκρέσθητε	ἐκρέσθησᾰν
	subjunctive	κρεσθῶ	κρεσθῇς	κρεσθῇ	κρεσθῆτον	κρεσθῆτον	κρεσθῶμεν	κρεσθῆτε	κρεσθῶσῐ(ν)
	optative	κρεσθείην	κρεσθείης	κρεσθείη	κρεσθεῖτον, κρεσθείητον	κρεσθείτην, κρεσθειήτην	κρεσθεῖμεν, κρεσθείημεν	κρεσθεῖτε, κρεσθείητε	κρεσθεῖεν, κρεσθείησᾰν
	imperative		κρέσθητῐ	κρεσθήτω	κρέσθητον	κρεσθήτων		κρέσθητε	κρεσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κρέσσαι			κρέσσᾰσθαι		κρεσθῆναι
participle	m	κρέσσᾱς			κρεσσᾰ́μενος		κρεσθείς
	f	κρέσσᾱσᾰ			κρεσσᾰμένη		κρεσθεῖσᾰ
	n	κρέσσᾰν			κρεσσᾰ́μενον		κρεσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κεκρόσθεκᾰ, κεκρόσθεμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεκρόσθεκᾰ	κεκρόσθεκᾰς	κεκρόσθεκε(ν)	κεκροσθέκᾰτον	κεκροσθέκᾰτον	κεκροσθέκᾰμεν	κεκροσθέκᾰτε	κεκροσθέκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκροσθέκω	κεκροσθέκῃς	κεκροσθέκῃ	κεκροσθέκητον	κεκροσθέκητον	κεκροσθέκωμεν	κεκροσθέκητε	κεκροσθέκωσῐ(ν)
	optative	κεκροσθέκοιμῐ, κεκροσθεκοίην	κεκροσθέκοις, κεκροσθεκοίης	κεκροσθέκοι, κεκροσθεκοίη	κεκροσθέκοιτον	κεκροσθεκοίτην	κεκροσθέκοιμεν	κεκροσθέκοιτε	κεκροσθέκοιεν
	imperative		κεκρόσθεκε	κεκροσθεκέτω	κεκροσθέκετον	κεκροσθεκέτων		κεκροσθέκετε	κεκροσθεκόντων
middle/ passive	indicative	κεκρόσθεμαι	κεκρόσθεσαι	κεκρόσθεται	κεκρόσθεσθον	κεκρόσθεσθον	κεκροσθέμεθᾰ	κεκρόσθεσθε	κεκρόσθενται
	subjunctive	κεκροσθεμένος ὦ	κεκροσθεμένος ᾖς	κεκροσθεμένος ᾖ	κεκροσθεμένω ἦτον	κεκροσθεμένω ἦτον	κεκροσθεμένοι ὦμεν	κεκροσθεμένοι ἦτε	κεκροσθεμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκροσθεμένος εἴην	κεκροσθεμένος εἴης	κεκροσθεμένος εἴη	κεκροσθεμένω εἴητον/εἶτον	κεκροσθεμένω εἰήτην/εἴτην	κεκροσθεμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκροσθεμένοι εἴητε/εἶτε	κεκροσθεμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κεκρόσθεσο	κεκροσθέσθω	κεκρόσθεσθον	κεκροσθέσθων		κεκρόσθεσθε	κεκροσθέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κεκροσθεκέναι				κεκροσθέσθαι
participle	m	κεκροσθεκώς				κεκροσθεμένος
	f	κεκροσθεκυῖᾰ				κεκροσθεμένη
	n	κεκροσθεκός				κεκροσθεμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐκεκροσθέκειν, ἐκεκροσθέμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεκροσθέκειν, ἐκεκροσθέκη	ἐκεκροσθέκεις, ἐκεκροσθέκης	ἐκεκροσθέκει(ν)	ἐκεκροσθέκετον	ἐκεκροσθεκέτην	ἐκεκροσθέκεμεν	ἐκεκροσθέκετε	ἐκεκροσθέκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκεκροσθέμην	ἐκεκρόσθεσο	ἐκεκρόσθετο	ἐκεκρόσθεσθον	ἐκεκροσθέσθην	ἐκεκροσθέμεθᾰ	ἐκεκρόσθεσθε	ἐκεκρόσθεντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

And "son":

Third declension of ὁ ῡ̔νῠ́ς; τοῦ ῡ̔νέως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ῡ̔νῠ́ς ho hūnŭ́s	τὼ ῡ̔νέε tṑ hūnée	οἱ ῡ̔νεῖς hoi hūneîs
Genitive	τοῦ ῡ̔νέως toû hūnéōs	τοῖν ῡ̔νέοιν toîn hūnéoin	τῶν ῡ̔νέων tôn hūnéōn
Dative	τῷ ῡ̔νεῖ tôi hūneî	τοῖν ῡ̔νέοιν toîn hūnéoin	τοῖς ῡ̔νέσῐ / ῡ̔νέσῐν toîs hūnésĭ(n)
Accusative	τὸν ῡ̔νῠ́ν tòn hūnŭ́n	τὼ ῡ̔νέε tṑ hūnée	τοὺς ῡ̔νεῖς toùs hūneîs
Vocative	ῡ̔νῠ́ hūnŭ́	ῡ̔νέε hūnée	ῡ̔νεῖς hūneîs
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Third declension of ῡ̔νῠ́ς; ῡ̔νέος (Epic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ῡ̔νῠ́ς hūnŭ́s	ῡ̔νέε hūnée	ῡ̔νέες hūnées
Genitive	ῡ̔νέος hūnéos	ῡ̔νέοιῐν hūnéoiĭn	ῡ̔νέων hūnéōn
Dative	ῡ̔νεῖ hūneî	ῡ̔νέοιῐν hūnéoiĭn	ῡ̔νέεσσῐ / ῡ̔νέεσσῐν / ῡ̔νέεσῐ / ῡ̔νέεσῐν / ῡ̔νέσῐ / ῡ̔νέσῐν hūnéessĭ(n) / hūnéesĭ(n) / hūnésĭ(n)
Accusative	ῡ̔νῠ́ν hūnŭ́n	ῡ̔νέε hūnée	ῡ̔νέᾰς hūnéăs
Vocative	ῡ̔νῠ́ hūnŭ́	ῡ̔νέε hūnée	ῡ̔νέες hūnées
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.