Umur

See also: umur

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish امور (Umûr), from Arabic أُمُور (ʔumūr).

Proper noun

Umur

1. a male given name from Arabic

Declension

Declension of Umur

	singular	plural
nominative	Umur	Umurlar / Umur'lar
accusative	Umur'u	Umurları / Umur'ları
dative	Umur'a	Umurlara / Umur'lara
locative	Umur'da	Umurlarda / Umur'larda
ablative	Umur'dan	Umurlardan / Umur'lardan
genitive	Umur'un	Umurların / Umur'ların

Possessive forms of Umur

	singular	plural
benim (my)	Umur'um	Umurlarım Umur'larım
senin (your)	Umur'un	Umurların Umur'ların
onun (his/her/its)	Umur'u	Umurları Umur'ları
bizim (our)	Umur'umuz	Umurlarımız Umur'larımız
sizin (your)	Umur'unuz	Umurlarınız Umur'larınız
onların (their)	Umur'u Umurları Umur'ları	Umurları Umur'ları