Ulubey
Turkish
[edit]
Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Ulubey
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Ulubey | Ulubeyler |
| accusative | Ulubey'i | Ulubeyleri |
| dative | Ulubey'e | Ulubeylere |
| locative | Ulubey'de | Ulubeylerde |
| ablative | Ulubey'den | Ulubeylerden |
| genitive | Ulubey'in | Ulubeylerin |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Ulubey'im | Ulubeylerim Ulubey'lerim |
| senin (your) | Ulubey'in | Ulubeylerin Ulubey'lerin |
| onun (his/her/its) | Ulubey'i | Ulubeyleri Ulubey'leri |
| bizim (our) | Ulubey'imiz | Ulubeylerimiz Ulubey'lerimiz |
| sizin (your) | Ulubey'iniz | Ulubeyleriniz Ulubey'leriniz |
| onların (their) | Ulubey'i Ulubeyleri Ulubey'leri |
Ulubeyleri Ulubey'leri |