Ulubey
Turkish
[edit]
Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Ulubey
Declension
[edit] declension of Ulubey
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Ulubey | Ulubeyler |
| accusative | Ulubey'i | Ulubeyleri |
| dative | Ulubey'e | Ulubeylere |
| locative | Ulubey'de | Ulubeylerde |
| ablative | Ulubey'den | Ulubeylerden |
| genitive | Ulubey'in | Ulubeylerin |
possessive of Ulubey
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Ulubey'im | Ulubeylerim / Ulubey'lerim |
| senin (your) | Ulubey'in | Ulubeylerin / Ulubey'lerin |
| onun (his/her/its) | Ulubey'i | Ulubeyleri / Ulubey'leri |
| bizim (our) | Ulubey'imiz | Ulubeylerimiz / Ulubey'lerimiz |
| sizin (your) | Ulubey'iniz | Ulubeyleriniz / Ulubey'leriniz |
| onların (their) | Ulubey'i / Ulubeyleri / Ulubey'leri | Ulubeyleri / Ulubey'leri |