Jump to content

Template:lb-conj-goen

From Wiktionary, the free dictionary
Conjugation of goen
infinitive goen
participle gaangen
auxiliary sinn
singular plural
1st person
ech
2nd person
du
3rd person
hien/si/hatt
1st person
mir
2nd person
dir
3rd person
si
indicative present simple ginn gees geet ginn gitt ginn
preterite goung goungs goung goungen goungt goungen
present perfect si gaangen bass gaangen ass gaangen si gaangen sidd gaangen si gaangen
past perfect war gaangen waars gaangen war gaangen ware gaangen waart gaangen ware gaangen
future simple wäert goen wäerts goen wäert goen wäerte goen wäert goen wäerte goen
future perfect wäert gaange sinn wäerts gaange sinn wäert gaange sinn wäerte gaange sinn wäert gaange sinn wäerte gaange sinn
conditional simple géing géings géing géingen géingt géingen
present géif goen géifs goen géif goen géife goen géift goen géife goen
perfect wier gaangen wiers gaangen wier gaangen wiere gaangen wiert gaangen wiere gaangen
imperative affirmative géi gitt

This template needs documentation.
Please document this template by describing its purpose and usage on the documentation page.