Suruç

English

Alternative forms

• Suruj

Etymology

From Turkish Suruç.

Proper noun

Suruç

1. city of Şanlıurfa Province of Turkey

Translations

city in Turkey

• Arabic: سَرُوج f (sarūj)
• Aramaic:

  Classical Syriac: ܣܪܘܓ (Sĕrûḡ)

• Armenian: Սրուճ (Sruč)

  Middle Armenian: Սրուճ (Sruč)

• Kurdish:

  Northern Kurdish: Pirsûs (ku), Sirûc (ku)

• Turkish: Suruç (tr)

Turkish

Suruç ilçesi

Etymology

From Classical Syriac ܣܪܘܓ.

Pronunciation

• IPA^(key): /su.ɾut͡ʃ/

Proper noun

Suruç

1. A town and district of Şanlıurfa, Turkey

Declension

    declension of Suruç

	singular	plural
nominative	Suruç	Suruçlar / Suruç'lar
accusative	Suruç'u	Suruçları / Suruç'ları
dative	Suruç'a	Suruçlara / Suruç'lara
locative	Suruç'ta	Suruçlarda / Suruç'larda
ablative	Suruç'tan	Suruçlardan / Suruç'lardan
genitive	Suruç'un	Suruçların / Suruç'ların

    possessive of Suruç

	singular	plural
benim (my)	Suruç'um	Suruçlarım / Suruç'larım
senin (your)	Suruç'un	Suruçların / Suruç'ların
onun (his/her/its)	Suruç'u	Suruçları / Suruç'ları
bizim (our)	Suruç'umuz	Suruçlarımız / Suruç'larımız
sizin (your)	Suruç'unuz	Suruçlarınız / Suruç'larınız
onların (their)	Suruç'u / Suruçları / Suruç'ları	Suruçları / Suruç'ları

Derived terms

• Suruçlu