Scantinius
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit](This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /skanˈtiː.ni.us/, [s̠kän̪ˈt̪iːniʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /skanˈti.ni.us/, [skän̪ˈt̪iːnius]
Proper noun
[edit]Scantīnius m sg (genitive Scantīniī or Scantīnī); second declension
- a Roman nomen gentile, gens or "family name"
Declension
[edit]Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Scantīnius |
Genitive | Scantīniī Scantīnī1 |
Dative | Scantīniō |
Accusative | Scantīnium |
Ablative | Scantīniō |
Vocative | Scantīnī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Derived terms
[edit]Adjective
[edit]Scantīnius (feminine Scantīnia, neuter Scantīnium); first/second-declension adjective
- of or pertaining to the gens Scantinia.
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Scantīnius | Scantīnia | Scantīnium | Scantīniī | Scantīniae | Scantīnia | |
Genitive | Scantīniī | Scantīniae | Scantīniī | Scantīniōrum | Scantīniārum | Scantīniōrum | |
Dative | Scantīniō | Scantīniō | Scantīniīs | ||||
Accusative | Scantīnium | Scantīniam | Scantīnium | Scantīniōs | Scantīniās | Scantīnia | |
Ablative | Scantīniō | Scantīniā | Scantīniō | Scantīniīs | |||
Vocative | Scantīnie | Scantīnia | Scantīnium | Scantīniī | Scantīniae | Scantīnia |
References
[edit]- “Scantinius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Scantinius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.